Total Pageviews

Thursday, July 6, 2017

Εσεις τι λέτε;


 

Πανηγύρια και πάσης Μοντρεάλης…

Πανηγύρια, φεστιβάλ, γιορτές, συνοικιακές φιέστες και πάσης φύσεως ενοριακές και μοναστηριακές εκδηλώσεις.Το Μόντρεαλ στα καλύτερά του το καλοκαίρι τούτο που αργεί να έρθει. Σουβλάκια, ζύθος, χορός και θέαμα για να περάσουμε εμείς καλά και κείνοι καλύτερα.Τα πανηγύρια λοιπόν, αφού το’ φερε ο λόγος, κάποτε στα χωριά είχαν το πραγματικό τους νόημα. Ο κόσμος τα περίμενε πως και πως, να ξεκουραστεί, να καλοπεράσει, να διασκεδάσει. Η καθημερινή σκληρή δουλειά, το μεροκάματο, ο αγώνας επιβίωσης, δεν άφηναν κανένα περιθώριο ανάπαυσης.Το πανηγύρι του χωριού ήταν μία όαση μέσα στην ατέλειωτη έρημο του καθημερινού μόχθου και η συμμετοχή του κόσμου ήταν καθολική. Δεν έλειπε κανένας, ακόμα και άνθρωποι που όλο τον καιρό τους τον περνούσαν δουλεύοντας στην εξοχή. Βοσκοί, υλοτόμοι, ξωμάχοι κάθε λογής, τη μέρα του πανηγυριού κατέβαιναν στο χωριό, φόραγαν τα καλά τους και πήγαιναν στην εκκλησιά ν' ανάψουν το κεράκι τους, να κάνουν το σταυρό τους και να λειτουργηθούν. Οι γυναίκες βρίσκανε την ευκαιρία να στολιστούν, να φορέσουν τα γιορτινά τους, να επιδειχτούν και να καμαρώσουν. Οι άντρες που είχαν όλο το βάρος της συντήρησης της οικογένειας, ήταν απόλυτα δικαιολογημένοι και κανένας δεν τους παρεξηγούσε αν έπιναν κανένα ποτήρι παραπάνω κι' έριχναν καμιά βόλτα στη μουσική.Τα παιδιά οργίαζαν στους δρόμους και στην πλατεία του χωριού και ήταν αδύνατον να βρεθεί άνθρωπος να τα συμμαζέψει.Το πανηγύρι άρχιζε από την παραμονή της γιορτής.Οι δρόμοι του χωριού γέμιζαν από μικροπωλητές κάθε λογής που έστηναν τους πάγκους τους και πουλούσαν τις κάθε λογής πραμάτειές τους. Εικόνες αγίων, φυλακτά, οικιακά σκεύη, υφάσματα, στολίδια, αρώματα, παιχνίδια για τα παιδιά, ζωντανά και ότι άλλο μπορούσε να βάλει ο νους του ανθρώπου.Το κάθε καφενείο είχε τη μουσική του. Έπρεπε να καπαρώσεις τραπέζι από νωρίς, να πάρεις σειρά για το χορό για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.Η κάθε νοικοκυρά έπρεπε να κουβαλήσει ταψιά και δίσκους γεμάτους με ότι καλύτερο είχε φτιάξει. Αξέχαστα, ανεπανάληπτα, τα πανηγύρια εκείνου του, όχι και τόσο παλιού καιρού στα χωριά.Το παραδοσιακά πανηγύρια στο Μόντρεαλ, απ ότι θυμάμαι, τα αναβίωσε ο Δημήτρης Γαλάνης σε πάρκα, προαύλια εκκλησιών και σε κοινοτικούς χώρους. Τέλεια οργανωμένα και με απόλυτη επιτυχία. Πανηγύρια που μάζεψαν τη νεολαία και συχνά ήταν η αφορμή για... ζευγαρώματα. Με το χρόνο, τα πανηγύρια άλλαξαν χαρακτήρα και πολλά πήραν τη μορφή Φεστιβάλ με σκοπό την οικονομική ενίσχυση των οργανωτών. Όπως και να έχει, το Πανηγύρι ή Φεστιβάλ, μας δίνει την ευκαιρία να συνευρεθούμε, να διασκεδάσουμε, να φάμε ελληνικά, να περάσουμε λίγες ευχάριστες ώρες και - γιατί όχι - να ενισχύσουμε τους οργανισμούς μας. Από πανηγύρια λοιπόν, καλά πάμε. Για τα υπόλοιπα θα επανέλθουμε…  

 

No comments: