Εσείς τι λέτε;

Νεκρή η Ιερή γλώσσα; 
Οι ποικιλότροπες αντιδράσεις αναγνωστών με υποχρεώνουν να επιστρέψω με το θέμα της Ελληνικής γλώσσας.  
Όπως διαπιστώνω, οι γνώμες για το αν κινδυνεύει ή όχι η Ελληνική γλώσσα είναι διχασμένες. Πάντως, το θέμα που κυριάρχησε στην ανταλλαγή απόψεων ήταν η Θεία Λειτουργία... Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι σωστό να γίνεται η λειτουργία στα αγγλικά γιατί χάνει την αξία της. Αυτό βέβαια χρειάζεται συζήτηση γιατί Ορθόδοξοι κάθε εθνικότητας υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, οπότε θα πρέπει να μάθουν όλοι Ελληνικά...
Ταξιδεύοντας στο χρόνο βλέπουμε πως η πρώτη Θεία Λειτουργία είναι του Αδελφοθέου Ιακώβου για τους Χριστιανούς της Ιερουσαλήμ. Μετά έχουμε την Λειτουργία του Ευαγγελιστή Μάρκου για τους Χριστιανούς της Αιγύπτου. Ακολουθεί η Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου για τους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας και τέλος έχουμε την Λειτουργία του Ιωάννου Χρυσοστόμου για τους Έλληνες Χριστιανούς. 
Κάθε ένας από τους αναφερόμενους Αγίους χρησιμοποίησε τη δική του διάλεκτο, όπως έγινε και με τα Ευαγγέλια, χωρίς να χαθεί η αξία τους.
Στην Ιαπωνία το 1850 υπήρχαν τέσσερα εκατομμύρια Ορθόδοξοι με αποτέλεσμα οι λειτουργίες του Ιωάννου Χρισοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου να μεταφραστούν στα Ιαπωνικά.
Οι παραδόσεις εμπλεκόμενες στην θρησκευτική τελετουργία και λειτουργική πολύ συχνά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη χρήση αρχαϊκών μορφών της γλώσσας, όπως συμβαίνει με την ελληνιστική Κοινή ή τη Λατινική στην οποία τελείται η Θεία Λειτουργία στην ανατολική και τη δυτική εκκλησία αντίστοιχα.
Η χρήση της λεγομένης Ιερής γλώσσας αντιπροσωπεύει μια επιπλέον ανάπτυξη αυτής της πρακτικής. Η καθομιλούμενη γλώσσα διαφέρει από τη γλώσσα των Ιερών Κειμένων ώστε η λειτουργία ουσιαστικά καθίσταται ακατανόητη.  
Οι ιεραποστολικές συνήθως θρησκείες διαδίδουν την αρχαία γλώσσα σε πληθυσμούς που ποτέ δεν τη μιλούσαν και για τους οποίους παραμένει ξένη γλώσσα. Η “Ιεροπρεπούσα” γλώσσα δημιουργεί χάσμα ανάμεσα στον κλήρο και τον ανεκπαίδευτο απλό λαό που δεν διαθέτει τις σχετικές γνώσεις ώστε να κατανοήσει το περιεχόμενο των Ιερών κειμένων. 
Προσωπικά πιστεύω πως το καυτό θέμα στην προκειμένη περίπτωση είναι να φέρουμε τα παιδιά μας στις εκκλησίες και να παρακολουθούν τη Θεία Λειτουργία σε γλώσσα που την κατανοούν. Συχνά προσπαθούμε να φορτώσουμε το φταίξιμο στα παιδιά μας που δεν καταλαβαίνουν τη Λειτουργία στα Ελληνικά ενώ στην πραγματικότητα είναι όλο δικό μας που δεν μιλάμε την μητρική μας γλώσσα στο σπίτι!  
Ιδανική - κατά τη γνώμη μου - λύση θα ήταν η Θεία Λειτουργία και τα Μυστήρια να γίνονται σε απλή και σαφή Ελληνική και αγγλική (ή γαλλική) γλώσσα ταυτόχρονα.
Με τον τρόπο αυτό θα μπορούμε να κατανοούμε ευκολότερα το Λόγο του Θεού και η εκκλησία θα εκπληρώσει αποτελεσματικά την αποστολή της...