Total Pageviews

Wednesday, March 29, 2017

Εσείς τι λέτε;


«Δύο μέτρα και δύο σταθμά…»

Έφτασε η ώρα της αλήθειας. Την ερχόμενη Δευτέρα 3 Απριλίου, οι επαναληπτικές   ομοσπονδιακές εκλογές στην περιφέρεια Saint-Laurent θα αποφασίσουν εάν η Εμμανουέλλα Λαμπροπούλου καθίσει τελικά στα βουλευτικά έδρανα. 
Αν εκλεγεί, θα είναι το νεότερο σε ηλικία μέλος του Καναδικού Κοινοβουλίου και η μοναδική βουλευτίνα ελληνικής καταγωγής από το Κεμπέκ.
Το χρίσμα της Εμμανουέλλας ήταν μία αναπάντεχη έκπληξη αφού όλες σχεδόν οι προβλέψεις, μέχρι και την τελευταία στιγμή, έφεραν την κύρια αντίπαλό της, πρώην Υπουργό Μετανάστευσης Yolande James στην πρώτη θέση.
Το αναλυτικό ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Martin C. Barry στα «Ελληνοκαναδικά Νέα» περιγράφει με λεπτομέρειες το ιστορικό άλμα ανόδου της νεαρής ελληνίδας. 
Εάν κρίνουμε από την δημογραφική σύνθεση της περιοχής και τις ιδεολογικές αντιλήψεις των κατοίκων, οι πιθανότητες να κερδίσει είναι μάλλον υψηλές.
Θα πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπόψη ότι η απόφαση της να διεκδικήσει την έδρα Saint-Laurent ήρθε σε ανύποπτο χρόνο και ελάχιστοι γνώριζαν τις πολιτικές φιλοδοξίες της μέχρι πρότινος άγνωστης 26χρονης καθηγήτριας γυμνασίου.
Βέβαια στην πολιτική τίποτα δεν είναι δεδομένο και χρειάζεται ακόμη πολύ δουλειά πριν την τελική νίκη, κάτι άλλωστε που γνωρίζει καλύτερα η ίδια η υποψήφια.
Εκείνο που θα πρέπει ιδιαίτερα να τονιστεί εδώ είναι ότι η Εμμανουέλλα Λαμπροπούλου ότι έχει κερδίσει μέχρι στιγμής το κέρδισε με το «σπαθί» της. Η ανοιχτή πρωτόγνωρη υποστήριξη των «πρωτοβάθμιων» οργανισμών μας, που κατά τη γνώμη μου στο ελάχιστο συνέβαλε στην επιτυχία της, μόνο επιλεκτική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Αναρωτιέμαι ειλικρινά, γιατί Κογκρέσο και Κοινότητα δεν στήριξαν προγενέστερες υποψηφιότητες, όπως του Παναγιώτη Παπαδάκη για το χρίσμα του υποψηφίου βουλευτή, του Αντώνη Μαύρου, υποψηφίου στις ομοσπονδιακές εκλογές  και τόσων άλλων υποψηφίων ελληνικής καταγωγής σε διάφορα πολιτικά επίπεδα;
Έχω ακόμη μεγάλη περιέργεια να μάθω, πόσα και ποια στελέχη της λεγόμενης «οργανωμένης» παροικίας  μας έδωσαν το παρών στη δημόσια συζήτηση των υποψηφίων αρχηγών του Νεοδημοκρατικού κόμματος  στο Μόντρεαλ την περασμένη Κυριακή, ώστε να ενθαρρύνουν - αν μη τι άλλο - την ελληνικής καταγωγής υποψήφια αρχηγό Niki Ashton;  Είναι ολοφάνερο ότι στις ως άνω περιπτώσεις ισχύει το γνωστό ρητό «Δύο μέτρα και δύο σταθμά…»
Στα εγκαίνια του πολιτικού γραφείου της Εμμανουέλλας Λαμπροπούλου είδαμε και πάλι   στην πρώτη γραμμή τους πανταχού παρόντες (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) να φορούν τον πλούσιο υποκριτικό μανδύα των «οπαδών» και να δηλώνουν απερίφραστα πιστοί Φιλελεύθεροι και φανατικοί υποστηρικτές… Και βέβαια δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να απαθανατιστούν επιδεικτικά, σε άπειρα ενσταντανέ και σελφις…
Οι ίδιοι, που ενίοτε περιβάλλουν τον κάθε υποψήφιο, ασχέτου κόμματος, φυλής και προσόντων. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ουδέν κρυπτόν όμως υπό τον ήλιο…
Πάντως, πέρα από τα χίλια μύρια γνωστά ευτράπελα, θα ήθελα να τελειώσω το άρθρο μου με μια νότα αισιοδοξίας, ευχόμενος ειλικρινά στην Εμμανουέλλα Λαμπροπούλου καλή επιτυχία στο πολιτικό της ξεκίνημα… 

No comments: