Total Pageviews

Friday, January 27, 2017

Ο Δρ Θεόδωρος Χαλάτσης στον ραδιοσταθμό CFMB


                                  Δρ Θεόδωρος Χαλάτσης
                      40 χρόνια αδιάκοπη εθελοντική εργασία


   Αποκλειστική συνέντευξη στον Μιχάλη και τη Σούλα Τελλίδη

Πρότυπο ακούραστου ιδεολόγου εθελοντή, ο Δρ Θεόδωρος Χαλάτσης υπηρετεί τα κοινά εδώ και τέσσερις δεκαετίες σε σημαντικές θέσεις ευθύνης. Βαθμοφόρος στην ομάδα προσκόπων Σωκράτης, Πρόεδρος του τμήματος νεολαίας του Συλλόγου Καστοριαίων, Πρόεδρος της Επιτροπής Γονέων του σχολείου Σωκράτης V, Σύμβουλος Εκπαίδευσης της ΕΚΜ, Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κογκρέσου Κεμπέκ, Πρόεδρος του Συλλόγου Καστοριαίων "Ομόνοια" και μόλις πρόσφατα Πρόεδρος του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου. Κατά καιρούς συνδιοργανώνει και παρουσιάζει σεμινάρια, εθνικού και πολιτιστικού περιεχομένου και συμμετέχει ενεργά σε διάφορες εκδηλώσεις ιδρυμάτων, κοινωνικού, μορφωτικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα.
Ο Δρ Θεόδωρος Χαλάτσης για τη συμβολή του στην επιστήμη, έλαβε επανειλημμένες διακρίσεις από την Ακαδημία Προηγμένης Οδοντιατρικής του Καναδά.  
Το 2014 τμήθηκε με το βραβείο του Έλληνα της χρονιάς.


Ερ: Δόκτορα Χαλάτση, όπως γνωρίζουμε η θητεία του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου είναι τριετής. Μιλήστε μας για τα άμεσα σχέδια σας.

Απ: Αναλάβαμε καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου 2017 και έχουμε προγραμματίσει την πρώτη μας τηλεδιάσκεψη σε δύο περίπου εβδομάδες, οπότε και θα χαράξουμε το μέλλον του Κογκρέσου για τα επόμενα τρία χρόνια. Διαθέτουμε ικανά στελέχη με πολλές καλές ιδέες που θα βοηθήσουν στην κατάρτιση του βραχυπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου προγράμματός μας. Υπάρχουν ορισμένοι βασικοί στόχοι που θέλουμε να εκπληρώσουμε με πρωταρχικό την καλή συνεργασία με όλους τους οργανισμούς του Καναδά, συμπεριλαμβανομένων των επαρχιακών κογκρέσων, κοινοτήτων και συλλόγων. Επιδιώκουμε συνεργασία, ομόνοια και ηρεμία.

Ερ: Πως θα μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο τη στιγμή που, σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις βασικές προϋποθέσεις πρωτοβάθμιου οργανισμού της παροικίας μας είναι να μη συμμετέχετε προσωπικά στο Κογκρέσο, του οποίου άλλωστε ηγείστε. Πιστεύετε πως με τέτοιου είδους προϋποθέσεις υπάρχει πεδίο συνεργασίας;

Απ: Εμείς πράττουμε το σωστό και μία από τις πρώτες μας ενέργειες ήταν να στείλουμε επιστολές στα επαρχιακά κογκρέσα της Βρετανικής Κολομβίας και του Κεμπέκ, όπου   γνωστοποιήσαμε το νέο μας Διοικητικό Συμβούλιο. Τούς είπαμε ότι θέλουμε να συνεργαστούμε και τους εξηγήσαμε ότι το μόνο που ζητάμε είναι να καταβάλλουν τις συνδρομές τους. Δυστυχώς, το ταμείο του Εθνικού Κογκρέσου είναι άδειο και όπως καταλαβαίνετε, για να κάνουμε λόμπυ και να παρουσιάζουμε τα αιτήματα των ελληνοκαναδών στην κυβέρνηση χρειαζόμαστε ορισμένα χρήματα για να κινηθούμε.
Οι φετινές συνδρομές, εάν μπορείτε να το πιστέψετε, είναι ελάχιστες και τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί δραματικά. Παραπονιούνται ότι δεν έχουν χρήματα. Εμείς θέλουμε τα μέλη, έστω και με ελάχιστα χρήματα. Μαζί θα δουλέψουμε να ανεβάσουμε το Κογκρέσο σε σημείο που οι δωρητές και οι εθελοντές βλέποντας συνεργασία και ομόνοια θα έρθουν να συνεργαστούμε μαζί για να πάμε ψηλότερα. Δεν με πειράζει που δεν με θέλουν και ακόμη με βρίζουν. Εγώ θέλω να αρχίσουμε σωστά και εάν εκείνοι επιλέξουν να μη συνεργαστούν μαζί μας, είναι λυπηρό. Όμως εμείς θα κάνουμε το σωστό βήμα. Επανειλημμένα έχουμε καλέσει και την κοινότητα και το τοπικό κογκρέσο. Πριν το Συνέδριο στο Τορόντο στείλαμε τις επιστολές και τους καλούσαμε να έρθουν να μιλήσουμε στη Γενική Συνέλευση και βέβαια να πληρώσουν τη συνδρομή τους.
Στις εκλογές της κοινότητας, για παράδειγμα, πρέπει να είσαι μέλος για να ψηφίσεις ή να πας στη συνέλευση. Τη στιγμή που δεν είσαι μέλος δεν έχεις αυτό το δικαίωμα. Παρ' όλα αυτά, εμείς πάλι τους καλέσαμε. Θα μπορούσαν να έρθουν στο Συνέδριο έστω και ως παρατηρητές χωρίς να πληρώσουν. Να έρθουν να δουν τις εργασίες μας και να καταλάβουν που βαδίζουμε.

Ερ: Η αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού είναι ένα σοβαρό θέμα. Η γερουσιαστής, κ. Pana Merchant μας είπε ότι με δική της πρωτοβουλία προωθείται το θέμα στο Καναδικό Κοινοβούλιο.

Απ: Εμείς κάναμε την προεργασία και η κ. Merchant πήρε την σκυτάλη και την ευχαριστούμε πάρα πολύ καθώς και τον κ. Λεωνίδα Χουσάκο. Με την υποστήριξη των ποντιακών συλλόγων Μόντρεαλ και Τορόντο και τους δημοτικούς συμβούλους Δημήτρη Καρύγιαννη και Μαίρη Φραγκεδάκη, το Τορόντο και η Οττάβα ανεγνώρισαν τη Γενοκτονία. Τώρα θα σταλούν γράμματα στο Μόντρεαλ και στο Λαβάλ επειδή δυστυχώς υπήρξε καθυστερήσει λόγω του ότι το επαρχιακό κογκρέσο δεν είχε προωθήσει το θέμα στο Κεμπέκ. Εμείς ως νέο συμβούλιο το προωθούμε έγκαιρα και ελπίζουμε να έχουμε τη συμπαράσταση των ελλήνων δημοτικών συμβούλων. Είναι ντροπή να μη μπορούμε και εμείς εδώ να προχωρήσουμε στην αναγνώριση. Πήγανε να μας μπλοκάρουν, όμως δεν πειράζει, τώρα έχουμε τους γερουσιαστές. Φτάνει να γίνει. Πάντως είναι λυπηρό να μπαίνει ο ένας στο χωράφι του αλλουνού, διότι όλοι είμαστε άμισθοι εθελοντές, ο χρόνος μας είναι πολύτιμος και καλό θα ήταν να βάζουμε όλη μας την ενέργεια στον τομέα μας για να παρουσιάσουμε στο τέλος ένα εποικοδομητικό έργο. Όταν σπαταλάμε τον χρόνο μας χτυπώντας ο ένας τον άλλον στο τέλος τίποτα δεν γίνεται και τελικά χάνουμε την αξιοπιστία μας με τις κυβερνήσεις, με τους μη έλληνες, με τη νεολαία μας, με τους εθελοντές...

Ερ: Μπορεί το Εθνικό Κογκρέσο να λειτουργεί αποτελεσματικά χωρίς τη συμμετοχή των επαρχιακών;

Απ: Σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανονισμούς, σε περίπτωση που τα επαρχιακά δεν πληρώνουν τη συνδρομή τους και δεν είναι ενεργά μέλη, το Εθνικό Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να σχηματίσει ένα περιφερειακό συμβούλιο που να κάνει την εργασία του Εθνικού σε αυτή την επαρχία. Μπορεί παραδείγματος χάριν ένας σύλλογος να γίνει μέλος απευθείας στο Εθνικό πληρώνοντας την συνδρομή των εκατό δολαρίων. 

Ερ: Έχει συμβεί κάτι τέτοιο;

Απ: Είχαμε ήδη ένα περιφερειακό συμβούλιο στο Κεμπέκ το οποίο μάλιστα ενήργησε στο θέμα της Γενοκτονίας, λόγω του ότι το επαρχιακό δεν έκανε καμία ενέργεια. Το έργο του Εθνικού δεν μπορεί να σταματήσει επειδή κάποιο επαρχιακό έχει δική του ατζέντα.

Ερ: Έχουν δικαίωμα τα μη ταμειακώς εντάξει επαρχιακά κογκρέσα να αυτοαποκαλούνται κογκρέσα τη στιγμή που βάσει των εσωτερικών κανονισμών δεν θεωρούνται πλέον μέλη στο Εθνικό;

Απ: Δικό τους θέμα. Πρέπει πάντως να πω ότι όταν το Εθνικό έχει κάποια εντολή που πρέπει να υλοποιηθεί στον Καναδά, έχει το δικαίωμα να την υλοποιήσει και στο Κεμπέκ ή αλλού. Οι πολίτες του Κεμπέκ έχουν δικαίωμα να ωφεληθούν από τις ενέργειες και έργα που κάνει το Εθνικό. Με λίγα λόγια, έχουμε το δικαίωμα ως Εθνικό να φτιάξουμε ένα περιφερειακό συμβούλιο που να κάνει αποκλειστικά το έργο του Εθνικού στις διάφορες επαρχίες.

Ερ: Ίσως, για το καλό των ελλήνων της διασποράς θα έπρεπε κάποτε να τα βρείτε...
 
Απ: Πρέπει να τα βρούμε, όμως να ξέρετε εμείς δεν έχουμε διώξει κανέναν, δεν αρνηθήκαμε τις συνδρομές, απαντάμε σε όλα τα αιτήματα άσχετα εάν αμέσως μετά προβάλλονται νέα αιτήματα. Οι προσπάθειές μας πάντως συνεχίζονται...
 
 

Wednesday, January 25, 2017

Εσείς τι λέτε;


Επαγγέλματα υπό εξαφάνιση...

Θυμάμαι όταν ακόμη φοιτούσα στο γυμνάσιο, τα μαθήματα που παρακολουθούσαμε ήταν όλα πρωτεύοντα και υποχρεωτικά. Δεν είχαμε τότε την πολυτέλεια της επιλογής, όπως συμβαίνει σήμερα. Στην ΣΤ’ τάξη είχε προστεθεί ένα πρωτοποριακό για την εποχή μάθημα επαγγελματικού προσανατολισμού το οποίο προσέφερε λύσεις σε θέματα που έχουν αντίκτυπο σ’ ολόκληρη την ενήλικη ζωή απαντώντας σε ερωτήματα όπως: σε ποιο κολλέγιο να πάμε, τι παιδεία να επιλέξουμε, ποια επαγγέλματα μας ταιριάζουν, σε ποια από αυτά θα βρούμε εργασία, κλπ. Το επάγγελμα που διάλεγε να ακολουθήσει ο καθένας μας ήταν κατά κανόνα ισόβιο και  διαρκούσε συνήθως μέχρι την συνταξιοδότηση. Οι πολύχρονες σπουδές και οι κόποι μας "έπιαναν" τελικά τόπο. Η σημερινή πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική και συγχρόνως και αβέβαιη. Όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε οι νέες τεχνολογίες έχουν οδηγήσει μεν στην δημιουργία ορισμένων νέων επαγγελμάτων, συνετέλεσαν όμως στην δραστική μείωση της απασχόλησης, ανεξάρτητα από τις όποιες σπουδές, ακαδημαϊκές γνώσεις και εμπειρίες. Καθημερινά βλέπουμε παραδοσιακά επαγγέλματα αιώνων να καταργούνται ή να απειλούνται με πλήρη εξαφάνιση. Το επάγγελμα του ταχυδρόμου, παραδείγματος χάριν, είναι το πρώτο που απειλείται κυρίως λόγω της αύξησης της χρήσης των email... Αλλά και αμέτρητοι άλλοι διανομείς   διαφόρων παραγγελθέντων προϊόντων αργοσβήνουν, αφού τα καθήκοντα αναλαμβάνουν πλέον τα εναέρια drones, δηλαδή οι αερομεταφερόμενοι ρομποτικοί κηφήνες, που ήδη άρχισαν να χρησιμοποιούνται από εταιρίες όπως η Amazon και η Domino Pizza... Η τεχνολογική εξέλιξη και η αντικατάσταση των ανθρώπων από τις μηχανές μειώνει την ανάγκη πολλών εργατών στα χωράφια. Σε λίγα χρόνια ο αγρότης θα ανήκει στο παρελθόν… Οι υπεύθυνοι μέτρησης ρεύματος μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια στον Καναδά μέχρι και 20%...Το ιντερνέτ γέμισε "δημοσιογράφους" με αποτέλεσμα οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι τείνουν μοιραία να εξαφανιστούν ... Ένα άλλο επάγγελμα που μειώνεται σταθερά είναι εκείνο του ταξιδιωτικού πράκτορα. Υπάρχουν πλέον τόσες εφαρμογές στο διαδίκτυο που σε βοηθάνε να επιλέξεις εύκολα, γρήγορα και ανέξοδα, ταξίδι, ξενοδοχείο, αυτοκίνητο κλπ… Με τις φορολογικές δηλώσεις να γίνονται πλέον ψηφιακά, το ποσοστό των υπαλλήλων που ελέγχουν και συλλέγουν τους φόρους έχει ήδη μειωθεί στο ελάχιστο…Οι μηχανουργοί θα αναγκαστούν να βάλουν σε λίγα χρόνια τα κατσαβίδια τους στο βαλιτσάκι, αφού η χρήση μηχανών έχει μειώσει τη ζήτησή τους… Αλλά επαγγέλματα που αναμένεται να εκλείψουν και μάλιστα στο κοντινό μέλλον είναι:  οι υπάλληλοι τραπεζών, λογιστές, συμβολαιογράφοι, μεσίτες, νομικοί σύμβουλοι, φαρμακοποιοί, νοσοκόμες, θυρωροί και επιστάτες, φύλακες, τροχονόμοι, ταξιτζήδες, σερβιτόροι, οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια, σε τηλεφωνία, οι ηθοποιοί και τραγουδιστές, εκφωνητές και τηλεπαρουσιαστές, καντηλανάφτες (λόγω ηλεκτρονικών κεριών)… και τέλος οι ιερόδουλες και escorts όταν πλέον και επίσημα τα "καθήκοντα" θα αναλάβουν οι φουσκωτές πρόθυμες και υπάκουες κούκλες από σιλικόνη... Εάν αναζητάτε λοιπόν ένα σταθερό επάγγελμα μέγιστης διάρκειας, η συμβουλή μας είναι να αποφύγετε όσο γίνεται τα ως άνω αβέβαια πλέον επαγγέλματα.
Η λίστα πάντως μεγαλώνει, γι αυτό θα επανέλθουμε…
           

Wednesday, January 18, 2017

Εσείς τι λέτε;


Η Γενοκτονία των Ποντίων είναι υπόθεση όλων μας... 

"Το παρών άρθρο περιέχει στοιχεία από το βιβλίο του καθηγητή Κωνσταντίνου Φωτιάδη "Το Ποντιακό Ζήτημα και η 19η Μάιου εκείθεν και εντεύθεν του Αιγαίου".    

Αγωνιστική είναι τα τελευταία χρόνια η προσπάθεια των Ποντίων να αναδείξουν το δίκαιο του αιτήματος για αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Κάθε χρόνο σημειώνεται πρόοδος, αλλά μένει ακόμα πολλή δουλειά να γίνει, δεδομένου ότι η ελληνική πολιτεία, δυστυχώς, δεν έχει επίσημα διατυπώσει αίτημα για διεθνή αναγνώριση...Ποιες όμως είναι οι χώρες, οι πολιτείες των ΗΠΑ, διεθνείς θεσμοί και πόλεις που μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ποντίων; Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS, International Association of Genocide Scholars) με βαρυσήμαντο ψήφισμά της στις 15 Δεκεμβρίου 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Σε αναγνώριση προχώρησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Κύπρος ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη Γενοκτονία με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 19 Μαΐου 1994 και έκτοτε τιμά τη μνήμη των θυμάτων. Είχε προηγηθεί ασφαλώς η Ελλάδα στις 24 Φεβρουαρίου 1994, που καθιέρωσε την Ημέρα Μνήμης με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, η οποία έγινε νόμος του κράτους. Στις 11 Μαρτίου 2010, η Σουηδία προχώρησε στην αναγνώριση των Γενοκτονιών των χριστιανικών πληθυσμών Ελλήνων, Αρμενίων και Συροχαλδαίων, με απόφαση της Βουλής. Πέντε χρόνια αργότερα στις 24 Μαρτίου 2015, η Αρμενία έστειλε το μήνυμα με αντίστοιχη απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Αρμενικής Δημοκρατίας. Στις 9 Απριλίου 2015 και η Ολλανδία αναγνώρισε τη Γενοκτονία. Στις ΗΠΑ, οι Πολιτείες που αναγνώρισαν τη Γενοκτονία είναι οι εξής: Νέα Υόρκη 19 Μαΐου 2002,  Νιου Τζέρσεϊ 2 Σεπτεμβρίου 2002,  Κολούμπια 8 Δεκεμβρίου 2002,  Νότια Καρολίνα 10 Ιανουαρίου 2003, Τζόρτζια 3 Φεβρουαρίου 2003, Πενσιλβάνια 12 Δεκεμβρίου 2003, Φλόριντα 20 Απριλίου 2005, Κλήβελαντ 11 Μαΐου 2005, Ρόουντ Άιλαντ 19 Μάιου 2008, Ιντιάνα 15 Δεκεμβρίου 2014, Νότια Ντακότα 26 Φεβρουαρίου 2015, Δυτική Βιρτζίνια 24 Απριλίου 2016. Πολιτείες της Αυστραλίας που έχουν προβεί σε αναγνώριση: Νότια Αυστραλία και Νέα Νότια Ουαλία 30 Απριλίου 2009. Την 1η Μαΐου 2013 η Γερουσία, και στις 12 Μαΐου η Βουλή αναγνώρισαν τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Σε αναγνώριση με ψηφίσματά τους έχουν προβεί και θεσμικά όργανα νεολαιών, όπως αυτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στα τέλη Μαΐου του 2015. Στις 4 Μαΐου 2016, ύστερα από πολύχρονες και εντατικές προσπάθειες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου η πόλη του Τορόντο προχώρησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων και ακολούθησε η Οττάβα στις 7 Οκτωβρίου 2016, κάτι που   είχε πράξει και η Αυστραλιανή πόλη Γουίλομπι, στην επαρχία Σύδνεϋ στις 11 Μάιου 2015. Η πιο πρόσφατη ενέργεια προέρχεται από την Γερουσιαστή του Σασκάτσιουαν, Παναγιώτα Πάπας Μέρτσαντ, η οποία κάλεσε την κυβέρνηση του Καναδά να αναγνωρίσει την Γενοκτονία και ταυτόχρονα να καθιερώσει την19η Μάιου ως Ημέρα Μνήμης για την σφαγή και τον διωγμό 355.000 περίπου ελλήνων Ποντίων. Σε αυτή την τολμηρή προσπάθεια συμμετέχουν το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, η Αδελφότητα Ποντίων Τορόντο "Παναγία Σουμελά", ο Σύλλογος Ποντίων Μόντρεαλ "Εύξεινος Πόντος", ο Γερουσιαστής Λεωνίδας Χουσάκος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Μητροπολιτικού Τορόντο,  Δημήτρης Καρύγιαννης και Μαίρη Φραγκεδάκη. Προσωπικά πιστεύω πως η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου μας αφορά όλους ανεξαιρέτως, ανεξάρτητα από τις όποιες κομματικές τοποθετήσεις, διαφορετικές αντιλήψεις και αντικρουόμενα πολυποίκιλα συμφέροντα που, όπως διαπιστώνουμε, εξακολουθούν να επικρατούν στους κόλπους ορισμένων οργανισμών μας...