Εσείς τι λέτε;

Αναλφαβητισμός
Η νέα μάστιγα του 21ου αιώνα...

Με πρωτοβουλία της UNESCO η 8η Σεπτέμβρη έχει καθιερωθεί από το 1966 ως η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού.
50 χρόνια αργότερα, πολλές χώρες στον κόσμο ζουν υπό την σκιά του φαινομένου...  
Άγνοια των στοιχειωδών γραμμάτων, αδυναμία ανάγνωσης και γραφής, είναι η κλασσική έννοια του όρου αναλφαβητισμός. 
ΟΙ αναλφαβητισμός θεωρείται ότι είναι ένα φαινόμενο που αφορά κυρίως τις τριτοκοσμικές χώρες, καθώς η σχετική έκθεση του ΟΗΕ δείχνει ότι μεταξύ των παιδιών που ζουν σε χώρες της Αφρικής, τα τέσσερα πέμπτα αυτών τελειώνουν το δημοτικό χωρίς καν να έχουν μάθει τα βασικά στην ανάγνωση και γραφή.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία 800 περίπου εκατομμύρια άνθρωποι άνω των 15 ετών σε όλο τον πλανήτη είναι αναλφάβητοι, ενώ τα 2/3 των αναλφάβητων είναι γυναίκες... Βέβαια, η διεθνής κοινότητα είχε δεσμευτεί ότι μέχρι το 2015 τα ποσοστά αναλφαβητισμού στον πλανήτη θα μειώνονταν κατά 50% σε σχέση με τα νούμερα του 2000. Οι περισσότερες χώρες πάντως απέτυχαν να πετύχουν τον στόχο τους. Μάλιστα τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με μελέτες, παρατηρήθηκε αύξηση των χωρών όπου το ποσοστό αναλφάβητων ενηλίκων είναι μεγαλύτερο του 50%.
Τα νούμερα αυτά "αναγκάζουν" την διεθνή κοινότητα να θέσει ακόμα πιο φιλόδοξους στόχους για την επόμενη 15ετία. Ο νέος στόχος της UNESCO είναι μέχρι το 2030 να διασφαλιστεί ότι όλοι οι νέοι και ένα σημαντικό ποσοστό ενηλίκων θα κατέχουν την ικανότητα ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης.
Για την Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και την Δυτική Ευρώπη δεν υπάρχουν στοιχεία καθώς στις περιοχές αυτές τα ποσοστά αναλφάβητων είναι σχετικά χαμηλά και έχει σταματήσει η παραδοσιακή καταγραφή τους. Στο Κεμπέκ, παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική, το 53% του πληθυσμού δεν διαθέτει επαρκή μόρφωση για μία σωστή λειτουργία στην κοινωνία. Το δε 19% αδυνατεί να διαβάζει και να γράφει...   
Στην Ελλάδα, το ποσοστό των εγγράμματων ενηλίκων φτάνει το 97,7% του πληθυσμού. Οι αναλφάβητοι ανήλικες ανέρχονται στις 220 περίπου χιλιάδες.
Ένα φαινόμενο όπως ο αναλφαβητισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί πολύ μακρινό για τα σημερινά δεδομένα. Όπως παρατηρείται η εξάπλωσή του δεν έχει χρονικά και γεωγραφικά σύνορα. Γεγονός είναι πως η σημερινή κρίση της εκπαίδευσης, καθώς και της υγείας - αφού άμεση προτεραιότητα των κρατών είναι πλέον η αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών - είναι αυτή που αφήνει πίσω της μια κληρονομιά αναλφαβητισμού, όποια μορφή κι αν έχει, όποια χώρα και αν πλήττει...