Total Pageviews

Thursday, September 29, 2016

Εσείς τι λέτε;


Smartphone: Η "έξυπνη" μοναξιά...

Επιτέλους, κυκλοφόρησε το "πολυπόθητο" iphone 7 της Apple, το οποίο όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε ανάρπαστο. Οι ανταγωνιστικές εταιρίες πέρασαν ήδη στην αντεπίθεση με βελτιωμένα κινητά πολλαπλών εφαρμογών, αυξημένη μνήμη, ελκυστική εμφάνιση κ.λπ. προς τέρψιν των ενθουσιωδών οπαδών της "έξυπνης" συσκευής συνδιάλεξης.  
Με αφορμή λοιπόν το πανηγυρικό λανσάρισμα, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες συνηθισμένες καθημερινές εικόνες τις οποίες συναντάμε πλέον παντού. Εικόνες νέων κυρίως ανθρώπων βαριά εθισμένων στη σύγχρονη ηλεκτρονική τεχνολογία. Το φαινόμενο βέβαια έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις. Στιγμή δεν αποχωρίζονται οι νέοι μας ταμπλέτες και κινητά όπου βρεθούν και όπου σταθούν. Χαζεύουν με τις ώρες, βγάζουν φωτογραφίες, σέλφις και σπεύδουν να τα ανεβάζουν άρον άρον στα κοινωνικά δίκτυα.    
Στις καφετέριες με τις παρέες τους τεξτάρουν διαρκώς, χωρίς βέβαια να ανταλλάσσουν κουβέντα! Στο ένα χέρι ο cappuccino, στο άλλο το κινητό... Στο ένα χέρι το βολάν, στο άλλο το κινητό... Δεν κουνάνε ρούπι χωρίς το "έξυπνό" τους και κανείς δεν περνάει πλέον καλά τις ελεύθερες ώρες του χωρίς τη συντροφιά της μικρο-χαζοοθόνης.
Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος θεωρεί πια πως το Ιντερνέτ είναι δημόσιο αγαθό όπως το νερό και το ρεύμα. Σε πρόσφατη έρευνα, το 65% των ερωτηθέντων απάντησαν πως δεν θα μπορούσαν να ζήσουν πια χωρίς την "έξυπνη" συντροφιά τους! Και σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, ένας μέσος άνθρωπος χρησιμοποιεί τουλάχιστον 100 φορές την ημέρα το κινητό του! Από αυτές, ελάχιστες φορές για κάποια κλήση. Αποκλειστικά για μηνύματα και "κοινωνική ενημέρωση" (κοινώς κουτσομπολιό) μέσω του φατσοβιβλίου και άλλων παρεμφερών μέσων κοινωνικής δικτύωσης...
Εργαλείο "ελευθερίας" σκέψης και λόγου χαρακτηρίζουν οι κατασκευάστριες εταιρίες τις κινητές ηλεκτρονικές συσκευές, όπως έχουν εξελιχθεί. Βέβαια, ναι μεν υπάρχει απεριόριστη, ελεύθερη και καθαρή πρόσβαση στην πληροφορία, όμως ο χρήστης είναι και από μόνος του σε θέση να παράγει ανά πάσα στιγμή τις δικές του - κάθε λογής  - πληροφορίες και να τις διαμοιράζει ανεξέλεγκτα. Το ίδιο το άτομο είναι σήμερα η πληροφορία. Όλοι είμαστε όλα... Ότι δηλώσουμε... Και όσοι έχουμε πρόσβαση στην τεχνολογία είμαστε ίσοι απέναντί της και μεταξύ μας. Όπως εγώ πχ, χρησιμοποιώ το Smartphone και το διαδίκτυο, ταυτόχρονα το χρησιμοποιούν ο Ομπάμα, o Trudeau , ο Τράμπ, ο Πάπας, ο Erdogan, η Kardashian και ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που έχουν αυτήν τη στιγμή ενεργοποιημένο το "έξυπνο" τηλέφωνο.  
Χωρίς αμφιβολία, η απόλυτη και αδιάβλητη ισότητα συνεισφέρει πάντα σε όλους τους παγκόσμιους εθισμούς. Είναι πλέον αποδεδειγμένο πως η εικονική πραγματικότητα που ζούμε μέσα από τα smartπhones και ipads περιορίζει στο ελάχιστο τη σκέψη μας και επιδεινώνει δραματικά την ψυχική μας υγεία. Και είναι σίγουρο πως έχει προσθέσει άλλο ένα άγχος στην καθημερινότητά μας, δίνοντάς μας την ψευδαίσθηση μιας "υπέροχης ζωής", μέσα στην απόλυτη μοναξιά μας...

Wednesday, September 21, 2016

Εσείς τι λέτε;


Έρχεται η βασιλεία στην Ελλάδα;

Με αφορμή την προβολή της τελετής των γάμων του τέως βασιλικού ζεύγους Κωνσταντίνου και Άννας Μαρίας από το τηλεοπτικό πρόγραμμα του Γιάννη Κόκκωνα, είπα αυτή την εβδομάδα ν' αγγίξω ένα "ευαίσθητο" θέμα το οποίο απασχολεί τελευταία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Την πιθανή επιστροφή της βασιλείας στην Ελλάδα.
Πριν χαρείτε ή λυπηθείτε φίλοι αναγνώστες, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι όταν μία χώρα όπως η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο, δεν έχει στ' αλήθεια πολύ σημασία τι πολίτευμα έχει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι την βασιλεία την ξερίζωσε η δύση μέσα από τα όργανά της, Γ. Παπαδόπουλο και Κ. Καραμανλή και σήμερα - όπως δείχνουν τα πράγματα - πάλι η δύση πάει να την ξαναφέρει.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η πρώην βασιλική οικογένεια επέστρεψε και ζει   μόνιμα στην Ελλάδα, με την αποδοχή μάλιστα όλου του πολιτικού κόσμου.
Με τον ερχομό του Κωνσταντίνου και της οικογένειάς του, ένα ολόκληρο επιτελείο τεχνοκρατών κινεί τα νήματα παρακολουθώντας από πολύ κοντά τις εξελίξεις αλλά και τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού.
Το ζήτημα επιστροφής της βασιλείας στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό αποτελεί πρώτο θέμα σε πολλές εφημερίδες. Η αυτοβιογραφία του Κωνσταντίνου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, γρήγορα έγινε best seller ενώ η αποκλειστική συνέντευξη που παρεχώρησε ο τέως στον ΣΚΑΙ έσπασε κάθε ρεκόρ τηλεθέασης. Εξ 'άλλου, στην εκδήλωση της Ολυμπιακής Επιτροπής προς τιμήν της ελληνικής ομάδας που αγωνίστηκε στην Ολυμπιάδα του ΡΙΟ, ο Κωνσταντίνος εισέπραξε το χειροκρότημα των παρευρισκομένων αλλά και του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου.
Εν τω μεταξύ, με την απόλυτη συνεργασία των αρχών πολλά εμπόδια ξεπεράστηκαν, ο Κωνσταντίνος απέκτησε νέο όνομα "Κωνσταντίνος τέως βασιλεύς Παύλου", με το οποίο συστήνεται πλέον, ενώ το Υπουργείο Εργασίας ξεκαθάρισε ότι ο έκπτωτος βασιλιάς μπορεί να χρησιμοποιεί το παραπάνω όνομα προκειμένου να του χορηγηθεί αριθμός μητρώου κοινωνικής ασφάλισης. Και με την απόκτηση του ΑΜΚΑ μπορεί εύκολα να ανακτήσει και την ελληνική ιθαγένεια που του αφαιρέθηκε το 1994 με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του έλληνα πολίτη.
Τι σημαίνει όμως για την Ελλάδα μία πιθανή επιστροφή της βασιλείας; Τι σκοπούς θα μπορούσε να εξυπηρετήσει; Ποιές θα είναι οι εξουσίες του νέου μονάρχη; Θα έχει - όπως άλλοτε - ο βασιλιάς το δικαίωμα να παρεμβαίνει στις κρατικές αποφάσεις ή απλά θα αποτελεί για τη χώρα ένα καθαρά διακοσμητικό στοιχείο; Και ακόμη, πόσο θα στοίχιζε στον έλληνα φορολογούμενο η συντήρηση της βασιλικής οικογένειας; Ερωτήματα που θα πρέπει πρωτίστως να απαντηθούν.
Γεγονός πάντως αναμφισβήτητο είναι ότι το επείγον και πλέον σοβαρό θέμα που απασχολεί αυτή τη στιγμή τον έλληνα είναι η επιβίωσή του. Και σ' αυτή του την προσπάθεια αναζητά απεγνωσμένα σανίδα σωτηρίας μέσα από ακραία κόμματα, ψεύτικες υποσχέσεις, απατηλά όνειρα και απραγματοποίητες ελπίδες.
Η επαναφορά της βασιλείας στην Ελλάδα την συγκεκριμένη αυτή χρονική περίοδο - εφόσον πραγματοποιηθεί - εκτιμώ πως δεν θα προκαλέσει ιδιαίτερη θύελλα αντιδράσεων ούτε και πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο οξείας κριτικής...

Thursday, September 15, 2016

Εσείς τι λέτε;


Θέμα προτεραιοτήτων...

Ο λόγος και πάλι για την ψήφο των αποδήμων. Μετά τη σύσταση Κυριάκου Μητσοτάκη και Νέας Δημοκρατίας την περασμένη άνοιξη το Ποτάμι επανέφερε πρόσφατα τη σχετικη πρόταση στη Βουλή των Ελλήνων.
Δρόμος μετ' εμποδίων το "πολυπόθητο" δικαίωμα ψήφου των αποδήμων απο την εκάστοτε χώρα διαμονής των. Οι διαφωνίες στο αρμόδιο Υπουργείο όσον αφορά τον τρόπο που πρέπει να ψηφίζουν οι απόδημοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο καθημερινό μενού.
Κατα την τελευταία ευρεία σύσκεψη για το συγκεκριμένο θέμα η διαφωνία εστιάστηκε σε δύο βασικά σημεία. Απο το προσχέδιο δίδεται εξουσιοδότηση να καθορίζεται με Προεδρικό διάταγμα ο χρόνος διενέργειας εκλογών για τους αποδήμους πολύ νωρίτερα σε σχέση με την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών στην Ελλάδα.
Το δεύτερο σημείο στο οποίο επικεντρώνεται η διαφωνία, είναι η πρόβλεψη στο νομοσχέδιο να προσμετρούνται οι ψήφοι των αποδήμων στην πρώτη καταμέτρηση με την οποία γίνεται η κατανομή εδρών. Εν τω μεταξύ απο το Υπουργείο εξωτερικών επισημαίνεται ότι τελικά προτείνεται οι απόδημοι να μη ψηφίζουν για την Επικράτεια.
Αυτά εν ολίγοις με το προσχέδιο τις εκάστοτε προτάσεις και τις μόνιμες (γιά αυνόητους λόγους) διαφωνίες των κομμάτων. Ας έρθουμε όμως στην ουσία. Η δική μας ψήφος σε   σε τι θα ωφελήσει; Πόσο σωστό και δίκαιο είναι να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα η ψήφος ανθρώπων ξεκομμένων απο τη ζωή μιας χώρας; Και με ποιά κριτήρια θα ψηφίζουμε άραγε; Μήπως με τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα ή με οδηγό μας τα "παράθυρα" της δορυφορικής;
Ας σοβαρευτούμε. Οσοι απο τους αποδήμους διατηρούν ακόμη στενούς δεσμούς με τη γενέτειρα μπορούν κάλλιστα, εφ' όσον το επιθυμούν, να μεταβούν στην Ελλάδα να ψηφίσουν. Όσο για τους υπόλοιπους που απλώς θέλουν να διεκδικήσουν κάποια αιτήματά τους μπορούν κάλλιστα να τα καταθέσουν στην Πρεσβεία ή στις κατα τόπους προξενικές αρχές, που άλλωστε εκπροσωπούν τους αποδήμους τις διασποράς, χωρίς να χρειαστεί να μπούν στη διαδικασία να ψηφίσουν.
Πρός το παρών ας ασχοληθούμε με τα "του οίκου μας". Την δεύτερη όπως συνηθίζουμε να λέμε πατρίδα μας, που ουσιαστικά όμως θεωρείται πρώτη. Τον Καναδά, την χώρα που ζούμε και κινούμαστε, εργαζόμαστε, καταβάλουμε φόρους και έχουμε υποχρεώσεις αλλά και κεκτημένα δικαιώματα. Και ένα απο αυτά είναι να ψηφίζουμε στις Ομοσπονδιακές, Επαρχιακές και Δημοτικές εκλογές.
Αυτη θα πρέπει να είναι και η πρώτη μας προτεραιότητα...
  

Wednesday, September 7, 2016

Εσείς τι λέτε;


Ψευτιά:
Το χόμπι της πολιτικής των πολιτικών...


Όταν ήμαστε παιδιά μάς απειλούσαν ότι θα μας έβαζαν "πιπέρι στο στόμα" αν λέγαμε ψέματα. Όμως, παρά τις απειλές τελικά δεν τρώγαμε το πιπέρι και έτσι συνεχίζαμε τα ψέματα... Το ψέμα ωστόσο δεν αποτελεί απλώς κοινωνικό παράπτωμα αλλά και σοβαρότατο θρησκευτικό αμάρτημα.  
Μεγαλώνοντας, η πραγματικότητα μάς δίδαξε ότι μόνο εξαπατώντας πάει κανείς μπροστά... Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουμε επιλέξει συνειδητά να πούμε ένα "ψεματάκι" στο αφεντικό για να γλιτώσουμε την επίπληξη, σε συγγενικά μας πρόσωπα για να μη τα πληγώσουμε, σε φίλους μας για να μη τους στενοχωρήσουμε...
Και μολονότι το να αναγκαζόμαστε να λέμε ψέματα ενδέχεται να μας δημιουργεί κάποιο άγχος μήπως αποκαλυφθεί η απάτη, εντούτοις, σύμφωνα με έρευνες τα αντισταθμιστικά οφέλη της εξαπάτησης είναι πολύ περισσότερα...
Διάβαζα τελευταία ένα βιβλίο ενός καθηγητή ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης με τον τίτλο "Ψεύτης: η αλήθεια για το ψέμα". 
Ο Robert Feldman, ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά το πώς και το γιατί λέμε ψέματα, υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι ψεύδονται και μάλιστα συστηματικά.
Και καταλήγει στο απροσδόκητο συμπέρασμα ότι ο λόγος που το ψέμα είναι μια τόσο διαδεδομένη πρακτική μεταξύ των ανθρώπων είναι ότι "διευκολύνει" την επικοινωνία    με τους άλλους ανθρώπους!
Το νόημα πάντως το συνέλαβαν πρώτοι και καλύτεροι οι πολιτικοί από αρχαιοτάτους μάλιστα χρόνους. Ποιές "αλήθειες" ποίων άραγε να πρωτοθυμηθούμε; Τις μετοχές - φούσκες του Σημίτη, που "άδειασε" τα νοικοκυριά για να πλουτίσει η κυβερνοπαρέα; Την "αδιαφανή" διαφάνεια του Κώστα Καραμανλή, το εθνικό ξεπούλημα του Γιώργου Παπανδρέου για την "σωτηρία" της Ελλάδας" η το "λυτρωτικό" δημοψήφισμα του "εθνοσωτήρα" Τσίπρα;
Θα μου πείτε, μήπως εδώ πάμε πίσω; Βλέπουμε τι γίνεται στις γειτονικές μας ΗΠΑ με τα ψεύδη και τις χίλιες μύριες μπαρούφες του Τράμπ και της Κλίντον! Εδώ πάλι στην κάποτε "Belle Province" η "δημοφιλής" μας κυβέρνηση για να "σώσει" γλώσσα και Έθνος πετσοκόβει κάργα υγεία και παιδεία για να συντηρεί την γλωσσογκεστάπο, ενώ οι ηγετομνηστήρες της αντιπολίτευσης φρενάρουν τ' "ανεξάρτητα" δημοψηφίσματα για να μη "φρενάρουν" ...οι ψήφοι!  
Αλλά και στον δικό μας παροικιακό μικρόκοσμο τα ψέματα αποτελούν την τελευταία λέξη της μόδας και φοριούνται πολύ τελευταία! ("ούκ εστί ψεύδος" ΠΡΟΣ ΛΟΓΙΚΟΥΣ Α'...)
Γεγονός πάντως είναι ότι μολονότι εμείς οι ίδιοι μπορεί να καταφεύγουμε σε μικρά ή μεγαλύτερα ψέματα, ταυτόχρονα θεωρούμε εξαιρετικά απίθανο να μας λένε ψέματα οι άλλοι... Έτσι, πολύ εύκολα πέφτουμε και οι ίδιοι θύματα αυτής της μαζικής "τεχνικής της παραπλάνησης", που με εξαιρετική μαεστρία χρησιμοποιείται από τις εκάστοτε πολιτικές εξουσίες. Το ψεύδος συνεπώς αποδεικνύεται ο πιο εύκολος, γρήγορος και ανέξοδος τρόπος να επιτύχουμε έναν συγκεκριμένο στόχο. Πρόκειται μάλιστα για ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε να κάνουμε ήδη από την νηπιακή μας ηλικία...
Βέβαια, υπάρχουν διαφορές στον τρόπο που οι άνθρωποι ψεύδονται, διαφορές που οφείλονται στη διαφορετική ιστορία, παράδοση και νοοτροπία του κάθε λαού. Το ψέμα πάντως τροφοδοτεί την ελπίδα γι αυτό και το αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα... 

Thursday, September 1, 2016

Εσείς τι λέτε;


Αναλφαβητισμός
Η νέα μάστιγα του 21ου αιώνα...


Με πρωτοβουλία της UNESCO η 8η Σεπτέμβρη έχει καθιερωθεί από το 1966 ως η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού.
50 χρόνια αργότερα, πολλές χώρες στον κόσμο ζουν υπό την σκιά του φαινομένου...  
Άγνοια των στοιχειωδών γραμμάτων, αδυναμία ανάγνωσης και γραφής, είναι η κλασσική έννοια του όρου αναλφαβητισμός. 
ΟΙ αναλφαβητισμός θεωρείται ότι είναι ένα φαινόμενο που αφορά κυρίως τις τριτοκοσμικές χώρες, καθώς η σχετική έκθεση του ΟΗΕ δείχνει ότι μεταξύ των παιδιών που ζουν σε χώρες της Αφρικής, τα τέσσερα πέμπτα αυτών τελειώνουν το δημοτικό χωρίς καν να έχουν μάθει τα βασικά στην ανάγνωση και γραφή.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία 800 περίπου εκατομμύρια άνθρωποι άνω των 15 ετών σε όλο τον πλανήτη είναι αναλφάβητοι, ενώ τα 2/3 των αναλφάβητων είναι γυναίκες... Βέβαια, η διεθνής κοινότητα είχε δεσμευτεί ότι μέχρι το 2015 τα ποσοστά αναλφαβητισμού στον πλανήτη θα μειώνονταν κατά 50% σε σχέση με τα νούμερα του 2000. Οι περισσότερες χώρες πάντως απέτυχαν να πετύχουν τον στόχο τους. Μάλιστα τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με μελέτες, παρατηρήθηκε αύξηση των χωρών όπου το ποσοστό αναλφάβητων ενηλίκων είναι μεγαλύτερο του 50%.
Τα νούμερα αυτά "αναγκάζουν" την διεθνή κοινότητα να θέσει ακόμα πιο φιλόδοξους στόχους για την επόμενη 15ετία. Ο νέος στόχος της UNESCO είναι μέχρι το 2030 να διασφαλιστεί ότι όλοι οι νέοι και ένα σημαντικό ποσοστό ενηλίκων θα κατέχουν την ικανότητα ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης.
Για την Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και την Δυτική Ευρώπη δεν υπάρχουν στοιχεία καθώς στις περιοχές αυτές τα ποσοστά αναλφάβητων είναι σχετικά χαμηλά και έχει σταματήσει η παραδοσιακή καταγραφή τους. Στο Κεμπέκ, παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική, το 53% του πληθυσμού δεν διαθέτει επαρκή μόρφωση για μία σωστή λειτουργία στην κοινωνία. Το δε 19% αδυνατεί να διαβάζει και να γράφει...   
Στην Ελλάδα, το ποσοστό των εγγράμματων ενηλίκων φτάνει το 97,7% του πληθυσμού. Οι αναλφάβητοι ανήλικες ανέρχονται στις 220 περίπου χιλιάδες.
Ένα φαινόμενο όπως ο αναλφαβητισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί πολύ μακρινό για τα σημερινά δεδομένα. Όπως παρατηρείται η εξάπλωσή του δεν έχει χρονικά και γεωγραφικά σύνορα. Γεγονός είναι πως η σημερινή κρίση της εκπαίδευσης, καθώς και της υγείας - αφού άμεση προτεραιότητα των κρατών είναι πλέον η αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών - είναι αυτή που αφήνει πίσω της μια κληρονομιά αναλφαβητισμού, όποια μορφή κι αν έχει, όποια χώρα και αν πλήττει...
 

Ο Δημήτρης Σούδας στον ραδιοσταθμό CFMB



Χαμόγελα, αστεία και φιλική ατμόσφαιρα...
Μιχάλης Τελλίδης, Μαίρη Ντέρου, Δημήτρης Σούδας, Σούλα Τελλίδη


Το Σάββατο 27 Αυγούστου 2016, ο Δημήτρης Σούδας, τηρώντας μια παλιά  υπόσχεσή, επισκέφτηκε τα στούντιο του ραδιοσταθμού CFMB 1280 όπου και συμμετείχε σε μία φιλική, εφ' όλης της ύλης κουβεντούλα.
 Έξυπνος, δραστήριος, επικοινωνιακός, γέννημα-θρέμα της παροικίας μας ο Δημήτρης Σούδας, απεφοίτησε από το Σωκράτη και γρήγορα ασχολήθηκε με τα κοινά. Συμμετείχε ως εθελοντής στο Κογκρέσο, την Ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ και σε διάφορους άλλους εθιμοτυπικούς οργανισμούς.
Εργάσθηκε σε δημοτικά και επαρχιακά κόμματα και το 2002 σε ηλικία μόλις 23 ετών μετακόμισε στην Οττάβα όταν ο Stephen Harper ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος Canadian Alliance. 
Μετά τη νίκη του Harper στις εκλογές του 2006 ο Δημήτρης Σούδας προσελήφθη στην κυβέρνηση και σύντομα ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντού Επικοινωνιών του πρωθυπουργού.                                                    
Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου ορίστηκε επικεφαλής της Καναδικής αποστολής και αργότερα προήχθη  στην θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή της Καναδικής Ολυμπιακής Επιτροπής για να παραιτηθεί το 2013 ύστερα από παρότρυνση του πρωθυπουργού ο οποίος του ανέθεσε την προώθηση και καθοδήγηση του Συντηρητικού κόμματος στις   τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές.  
Ο Δημήτρης Σούδας είναι σήμερα συνέταιρος και διευθύνων σύμβουλος στην αξιόλογη  Καναδική εταιρία Stampede Group που δραστηριοποιείται στον τομέα εισαγωγής και εξαγωγής τροφίμων κυρίως στο εξωτερικό. 



'Αδωνις Γεωργιάδης: Δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι στην καλύτερή της περίοδο...


Από την επίσκεψη του Αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας Άδωνι Γεωργιάδη στα στούντιο του CFMB. Από αριστερά: Άδωνις Γεωργιάδης, Μιχάλης Τελλίδης, Κώστας Καρζής, Περσέας Γεωργιάδης, Σούλα Τελλίδη, Δόκτωρ Αθανάσιος Κατσάρκας   

Αποκλειστική συνέντευξη στα "Ελληνοκαναδικά Νέα" και στον ραδιοσταθμό CFMB1280
παρεχώρησε κατά την πρόσφατη παραμονή του στο Μόντρεαλ ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Άδωνις Γεωργιάδης.

M.T: Κύριε Γεωργιάδη καλώς ήρθατε στη πόλη μας. Μιλήστε μας για τις εντυπώσεις σας από την παραμονή σας στο Μόντρεαλ και τις εκδηλώσεις όπου συμμετείχατε.
A.Γ: Πραγματικά ήταν πολύ συγκινητική η τελετή στην Κοινότητα για τα εγκαίνια του Γυμνασίου. Είχα επισκεφτεί τον Σωκράτη - Δημοσθένη ως πρόεδρος της Επιτροπής του Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων πριν μερικά χρόνια και είχα εντυπωσιαστεί, διότι πράγματι είναι ένα σχολείο που παρόμοιό του δεν υπάρχει στον κόσμο. Τρίγλωσσο σχολείο που παρέχει εκπαίδευση με τέτοια υψηλή ποιότητα και  τόσα πολλά παιδιά δεν υπάρχει. Από τότε μου είχε κάνει εντύπωση και είχα ρωτήσει γιατί δεν έχουν γυμνάσιο. Και όταν μου ήρθε η πρόσκληση από την ΕΚΜΜ να σας επισκεφτώ για τα εγκαίνια του γυμνασίου είπα του γιού μου Περσέα, θα σε πάρω μαζί μου να δεις ένα πολύ ωραίο σχολείο. Ειλικρινά ήταν μία πολύ συγκινητική εκδήλωση.  Θα πρέπει ακόμη να σας πω ότι αυτό που για μένα είναι το πιο εντυπωσιακό με τον ελληνισμό του Καναδά και που δυστυχώς δεν συμβαίνει αλλού, είναι ότι με το σύστημα των ελληνικών σχολείων που έχετε φτιάξει συναντάς έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς και ακόμη έλληνες από μικτούς γάμους οι οποίοι μιλούν κανονικά ελληνικά, ενώ στις ΗΠΑ ο ελληνισμός έχει σχεδόν πλήρως αφομοιωθεί. Αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό για τον Καναδά και εάν αυτό ίσχυε σε όλη την υφήλιο θα είχαμε μικρότερη ανησυχία για το μέλλον του ελληνισμού της διασποράς.
Μ.Τ: Έχετε παίξει έναν ιδιαίτερα ενεργό ρόλο στο θέμα της διαγραφής του Κοινοτικού χρέους προς το ελληνικό δημόσιο...
Α.Γ: Κατά την διάρκεια της θητείας μου ως πρόεδρος της επιτροπής ΕΕΔ είχα προκαλέσει μία συζήτηση για το θέμα του δανείου και του χρέους της ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ προς το ελληνικό δημόσιο. Η ιστορία είναι ένα δάνειο που πήρατε από την ελληνική τράπεζα, αλλά στην πραγματικότητα από την αρχή το δάνειο αυτό είχε δοθεί από την τότε ελληνική κυβέρνηση ως χρήματα που θα εδίδοντο προς την κοινότητα. Γι' αυτό και μπήκε εγγυητής το ελληνικό δημόσιο. Απλώς είχε επιλεγεί η οδός της Εθνικής Τραπέζης που ήταν τότε κρατική και μπορούσε το ελληνικό κράτος να ασκεί πολιτική. Δεν είχαν δοθεί αυτά τα χρήματα με σκοπό να αποπληρωθούν από την κοινότητα. Είχαν δοθεί από την αρχή με σκοπό να ενισχυθεί η κοινότητα. Εν πάση περιπτώσει, τα πράγματα ήρθαν στραβά για την Ελλάδα, η Εθνική Τράπεζα έκλεισε από το Μόντρεαλ, άλλαξαν τα πράγματα και το δάνειο έχει μείνει σε εκκρεμότητα. Το ελληνικό κράτος ούτως ή αλλιώς δεν απαιτεί την αποπληρωμή του δανείου. Καμία κυβέρνηση δεν απαιτεί από την κοινότητα να δώσει αυτά τα 15 εκατομμύρια. Όμως, η ύπαρξη του χρέους λογιστικά επιβαρύνει την κοινότητα και της δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα, κυρίως στις σχέσεις με την επαρχία του Κεμπέκ. Με λίγα λόγια, φαίνεται στα χαρτιά ως αναξιόχρεη. Στη δική μου τη θητεία είχαμε βγάλει σχετικό ψήφισμα, είχα καλέσει τον κ. Παγώνη, είχε έρθει στην Βουλή με τον κ. Καφόπουλο, είχα ενημερώσει τα κόμματα και πήραμε ομόφωνο ψήφισμα και των οκτώ τότε κομμάτων υπέρ της διαγραφής αυτού του χρέους. Ψηφίσαμε μια σχετική διάταξη η οποία όμως όπως γράφτηκε τελικά μετά από μερικούς μήνες όταν προσπάθησαν να την ενεργοποιήσουν οι υπηρεσίες διαπίστωσαν ότι ήταν ατελής. Και τώρα είμαστε στην φάση όπου με την παρούσα κυβέρνηση του κυρίου Τσίπρα, με τον υπουργό κύριο Αμανατίδη και με την προσωπική μου επαφή προσπαθούμε να περάσουμε την νομοτεχνική εκείνη βελτίωση που θα επιτρέψει την διαγραφή του χρέους. Νομίζω ότι είναι κάτι που τελικά θα λυθεί. Τα κόμματα και η κυβέρνηση όπως ξέρω συμφωνούν. Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει εννοείται αυτή την κίνηση ως ένα έμπρακτο δείγμα της δικής μας διάθεσης ώστε τα σχολεία σας να προχωρήσουν.
Μ.Τ: Κύριε Γεωργιάδη, συμμετείχατε και στην έναρξη των εργασιών της ανοικοδόμησης της Κοίμησης της Θεοτόκου...
Α.Γ: Θα πρέπει να σας πω ότι πέρυσι όταν κάηκε η εκκλησία είχε γίνει μεγάλο θέμα στην Ελλάδα. Είχαμε στενοχωρηθεί να βλέπουμε μία εκκλησία στο εξωτερικό να καίγεται ολοσχερώς. Ήταν χαρά για μένα να βρεθώ στην διαδικασία θεμελιώσεως  του νέου Ναού. Γενικά είναι πολύ καλό που η παλιά διαμάχη που υπήρχε μεταξύ της ελληνικής κοινότητας και της Μητρόπολης του Καναδά έχει σταματήσει. Είναι ένα βήμα μπρός, χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό και θέλω να ευχαριστήσω δημοσίως όλους όσους συνέβαλαν σ' αυτή την διευθέτηση.       
Μ.Τ: Εμείς οι απόδημοι έχουμε κάποιες ευαισθησίες στα εθνικά μας θέματα και βλέποντας τελευταία τις διάφορες κινητοποιήσεις , συνασπισμούς και συμμαχίες στην ευρύτερη περιοχή ανησυχούμε ιδιαίτερα... 
Α.Γ: Εάν έχετε ανησυχίες εσείς εδώ στο Μόντρεαλ φανταστείτε τις δικές μας ανησυχίες στην Αθήνα... Η Ελλάδα ξέρετε είναι μία υπέροχη χώρα, πανέμορφη. Όλα τα ωραία πράγματα δυστυχώς ο Θεός δεν τα δίνει μόνο με τα ωραία, τα δίνει και με τη ζημιά. Η γεωγραφία μας λοιπόν είναι δύσκολο πράγμα. Εδώ στον Καναδά δεν έχετε εθνικές απειλές από τους γείτονές σας, με την έννοια της πολεμικής αναταραχής. Εμείς είμαστε μια γειτονιά στην οποία όλα είναι ρευστά. Η Τουρκία, ειδικά μετά το πραξικόπημα,   ρέπει προς ένα ισλαμικό κράτος, με ότι αυτό σημαίνει για το μέλλον το δικό μας στην περιοχή αυτή. Το Συριακό πρόβλημα είναι ο πιο μπλεγμένος πόλεμος που έχει συμβεί. Αυτό που γίνεται σήμερα στη Συρία δεν το έχω ξαναδεί. Τόσο μπλεγμένος όπου υπάρχουν τόσα διαφορετικά εμπλεκόμενα μέρη, με τόσα διαφορικά συμφέροντα και συμμαχίες που αλλάζουν ανά 24ωρο. Άρα, κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση. Έχουμε μπροστά μας μια μακρόχρονη αναταραχή. Στα βόρια σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας έχει μαζευτεί σχεδόν το σύνολο του Ρωσικού στρατού και όλοι φοβούνται ότι μπορούμε να έχουμε εισβολή τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα έχουμε μία νέα ένταση στις σχέσεις Δύσης-Ρωσίας. Είμαστε σε μία πάρα πολύ δύσκολη στιγμή. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι στην καλύτερή της περίοδο...
Μ.Τ: Κύριε Γεωργιάδη, σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή επάνοδο στην πατρίδα.
Α.Γ: Κι' εγώ σας ευχαριστώ κ.Τελλίδη. Να είστε καλά.