Total Pageviews

Thursday, June 30, 2016

Εσείς τι λέτε;


Ο Καναδάς στο πέρασμα των αιώνων...

Γιορτάζουμε σήμερα την Εθνική Ημέρα του Καναδά, την δημιουργία δηλαδή της Καναδικής Συνομοσπονδίας που τέθηκε σε ισχύ την1η Ιουλίου 1867. Η ιστορία του Καναδά ουσιαστικά ξεκινά τον17ο αιώνα. Κατά μία εκδοχή ο γάλλος εξερευνητής Ζακ Καρτιέ εξέλαβε λανθασμένα την λέξη "kanata" ως τοπωνύμιο της περιοχής γύρω από την σημερινή Πόλη του Κεμπέκ. Πριν από την έλευση των ευρωπαίων αποίκων, ο σημερινός Καναδάς κατοικούνταν αποκλειστικά από αυτόχθονες φυλές. Οι πρώτοι ευρωπαίοι που πάτησαν το πόδι τους σε καναδικό έδαφος ήταν θαλασσοπόροι Βίκινγκ ενώ οι πρώτες βρετανικές αξιώσεις σε καναδικά εδάφη χρονολογούνται από το 1497. Το 1534, ο γάλλος εξερευνητής Ζακ Καρτιέ πραγματοποίησε τρεις αποστολές για να εξερευνήσει τις εκβολές του Αγίου Λαυρεντίου  και το 1583, ο Χάμφρεϋ Γκίλμπερτ κήρυξε την Νέα Γη "υπερπόντια αποικία" του βρετανικού στέμματος. Η πρώτη απόπειρα εποικισμού του Καναδά έγινε το 1604 με πρωτοβουλία του γάλλου θαλασσοπόρου Σαμουέλ ντε Σαμπλαίν στην σημερινή Νήσο Dochet Island. Το 1608 οι Γάλλοι ίδρυσαν την Πόλη του Κεμπέκ και έτσι άρχισε να σχηματίζεται η αποικία της Νέας Γαλλίας, που αποτελούνταν από τις παρόχθιες περιοχές του ποταμού Αγίου Λαυρεντίου και την Ακαδία. Τον ίδιο καιρό που οι γάλλοι άρχιζαν την εποίκιση στην Νέα Γαλλία, οι Βρετανοί άρχισαν να ιδρύουν αποικίες στα παράλια του Ατλαντικού νοτίως της Νέας Σκωτίας και τριγύρω από τον κόλπο του Χάντσον. Η επέκταση των εποικισμών, αλλά και ο ανταγωνισμός των ευρωπαϊκών μητροπολιτικών κρατών, οδήγησε τελικά σε συγκρούσεις μεταξύ των βρετανών και των γάλλων εποίκων. Το 1713, με την συνθήκη της Ουτρέχτης, η Γαλλία παραχώρησε την Νέα Γη, τον Κόλπο του Χάντσον και την μισή Ακαδία. Λίγα χρόνια αργότερα οι βρετανοί εκδίωξαν διά της βίας τους γαλλόφωνους εποίκους, επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να ορκιστούν υποταγή στο βρετανικό στέμμα.Το 1759, οι βρετανοί άρχισαν την πολιορκία της Πόλης του Κεμπέκ, ενώ η μητροπολιτική Γαλλία παρακολουθούσε μάλλον αδιάφορα τις εξελίξεις. Τελικά ο γαλλικός στρατός ηττήθηκε και έτσι όλος ο γαλλικός Καναδάς έπεσε στα χέρια των βρετανών. Η υποταγή της Νέας Γαλλίας στην Βρετανία επισημοποιήθηκε το1763 με την συνθήκη των Παρισίων. Εντούτοις, το 1774 το Βρετανικό Κοινοβούλιο, με ειδική νομοθετική πράξη (The Quebec Act), αναγνώρισε ορισμένα θρησκευτικά, γλωσσικά και άλλα δικαιώματα στους καθολικούς γάλλους εποίκους.Το 1784 η Βρετανία ίδρυσε την αποικία του Νιου Μπράνσγουικ ενώ το 1791 διαίρεσε το Κεμπέκ σε Ανώτερο (σημερινό Οντάριο) και Κατώτερο Καναδά (σημερινό Κεμπέκ). Το 1812, οι ΗΠΑ προσπάθησαν με πόλεμο να προσαρτήσουν στα εδάφη τους τις βρετανικές αποικίες του Καναδά. Ο πόλεμος έληξε χωρίς νικητές και ηττημένους με την Συνθήκη της Γάνδης. Στα μέσα του 19ου αιώνα η Βρετανία δημιούργησε μία αυτόνομη συνομοσπονδία των βρετανικών αποικιών υπό την κηδεμονία του βρετανικού στέμματος. Έτσι, την 1η Ιουλίου του 1867, οι αποικίες Οντάριο, Κεμπέκ, Νέα Σκωτία και Νιου Μπράνσγουικ συνενώθηκαν σε μία συνομοσπονδία υπό την ονομασία "Κτήση του Καναδά" (Dominion of Canada) και πρώτο πρωθυπουργό τον Τζων Μακντόναλντ. Στην συνομοσπονδία προστέθηκαν αργότερα οι υπόλοιπες επαρχίες και ομοσπονδιακά εδάφη που συνθέτουν τον σημερινό Καναδά. Η τελευταία επαρχία που προσαρτήθηκε στον Καναδά ήταν η Νέα Γη, η οποία παρέμεινε βρετανική αποικία έως το 1949. Ο Καναδάς γιορτάζει σήμερα τα 149 χρόνια της Καναδικής Συνομοσπονδίας...

Thursday, June 23, 2016

Εσείς τι λέτε;


Θρησκεία και Εθνικισμός

Ο ρόλος της θρησκείας στην διαμόρφωση του εθνικισμού δεν αμφισβητείται από κανέναν. Στην αρχαία Ελλάδα π.χ. κάθε θεός είχε κάποια σχέση με τον πόλεμο. Στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού γένους η Θεοτόκος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην μεγάλη επανάσταση του 1821 ενώ πλείστα άλλα έθνη ανέκαθεν χρησιμοποιούν θρησκευτικά σύμβολα και αγίους προκειμένου να πετύχουν ιδεολογικούς ή πολιτικούς σκοπούς. Στο Κεμπέκ ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής έμελλε να ταυτιστεί με το εθνικιστικό κίνημα. Ανατρέχοντας στην ιστορία, στα χρόνια πριν την άφιξη των Ευρωπαίων, στα εδάφη της επαρχίας μας κατοικούσαν διάφορες αυτόχθονες φυλές. Η σύγχρονη ιστορία του Κεμπέκ ουσιαστικά ξεκινάει με την άφιξη του γάλλου εξερευνητή Ζακ Καρτιέ το 1534 και την δημιουργία των πρώτων γαλλικών αποικιών στις αρχές του 17ου αιώνα. Ο Σαμουέλ ντε Σαμπλαίν ίδρυσε την Πόλη του Κεμπέκ το 1608 και από τότε ξεκίνησε μία συστηματική προσπάθεια για τον γαλλικό εποικισμό της. Στα μέσα του 18ου αιώνα, οι γαλλικές αποικίες έπεσαν στα χέρια των Βρετανών. Λίγο πριν την Αμερικανική Επανάσταση οι Βρετανοί παραχώρησαν μία σχετική αυτονομία στους γάλλους αποίκους που είχαν εγκατασταθεί εδώ. Το 1774 με την Πράξη του Κεμπέκ, το Κοινοβούλιο της Βρετανίας αναγνώρισε στους γαλλόφωνους το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την γαλλική γλώσσα σε επίσημα έγγραφα, να ασκούν την θρησκεία της επιλογής τους και να διατηρήσουν τον γαλλικό Αστικό Κώδικα. Με το τέλος της Επανάστασης το 1783, πολλοί από τους αγγλοσάξονες αποίκους που παρέμειναν πιστοί στο βρετανικό στέμμα μετακινήθηκαν από τις ΗΠΑ προς τα εδάφη του Κεμπέκ. Έτσι, το 1791 με συνταγματική πράξη, οι Βρετανοί διαίρεσαν το Κεμπέκ σε Ανώτερο Καναδά (Οντάριο) και Κατώτερο Καναδά (Κεμπέκ), με ξεχωριστά τοπικά κοινοβούλια. Η συνύπαρξη Γάλλων και Άγγλων δεν ήταν πάντα ειρηνική. Το 1837 οι γαλλόφωνοι Κεμπεκιώτες υπό τον Λουί-Ζοζέφ Παπινώ, αλλά και οι αγγλόφωνοι άποικοι υπό τον Ρόμπερτ Νέλσον, ξεσηκώθηκαν εναντίον της βρετανικής διοίκησης, χωρίς όμως επιτυχία. Το αποτέλεσμα ήταν οι Βρετανοί να ενώσουν τις δύο αποικίες σε μία ενιαία διοίκηση με το όνομα "Επαρχία του Καναδά". Το 1867 με βρετανικό διάταγμα, η Επαρχία του Καναδά διαιρέθηκε ξανά σε δύο επαρχίες, το Κεμπέκ και το Οντάριο, οι οποίες μαζί με τις επαρχίες της Νέας Βρουνσβίκης και Νέας Σκωτίας, ενώθηκαν για να δημιουργηθεί η "Κτήση του Καναδά" (Dominion of Canada). Στα χρόνια που ακολούθησαν την δημιουργία της Καναδικής Συνομοσπονδίας, η πολιτική και οικονομική εξουσία στο Κεμπέκ περιήλθε σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια των Αγγλόφωνων. Οι Γαλλόφωνοι, περιχαρακωμένοι σε μία συντηρητική κοινωνία που την όριζε η Καθολική Εκκλησία, βρέθηκαν να αποτελούν την μεγάλη, αλλά φτωχή και ανίσχυρη εργατική τάξη. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γαλλόφωνοι αντιτάχθηκαν στην επιστράτευση και στην συγκέντρωση εξουσιών από την πλευρά της Καναδικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, προκαλώντας έτσι μία πρώτη σημαντική ρήξη στην ενότητα του Καναδά. Κατά τις δεκαετίες του 1960 και1970, στο Κεμπέκ συνέβη η λεγόμενη "Ήσυχη Επανάσταση", η οποία χαρακτηρίστηκε από την εγκατάλειψη της προσκόλλησης στον καθολικισμό, την ενίσχυση των συνδικάτων, την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε κοσμικά πρότυπα και την άνοδο του εθνικισμού. Η κεντρική Καναδική κυβέρνηση προσπάθησε να εξομαλύνει τις σχέσεις της με τους γαλλόφωνους καθιερώνοντας την γαλλική γλώσσα ως επίσημη και ισοδύναμη της αγγλικής σε όλες τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες. Όμως οι συγκρούσεις μεταξύ Κεμπέκ και Ομοσπονδιακής κυβέρνησης κορυφώθηκαν στην δεκαετία του1970, οπότε έκανε και την εμφάνισή του το εθνικιστικό Κόμμα Παρτί Κεμπεκουά. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1976, το Π.Κ. με ηγέτη τον Ρενέ Λεβέκ, ανέλαβε την εξουσία θέτοντας ως άμεσο στόχο του την απόσχιση της επαρχίας από την Καναδική Συνομοσπονδία. Σε δύο δημοψηφίσματα (1980 και1995) οι κάτοικοι του Κεμπέκ απέρριψαν την απόσχιση, αλλά το εθνικιστικό κίνημα των γαλλόφωνων παραμένει ισχυρό.Το Κεμπέκ είναι η μόνη Καναδική επαρχία που δεν έχει υπογράψει την τελευταία τροποποίηση του Καναδικού συντάγματος το1982. Δύο προσπάθειες για την επανένταξη του Κεμπέκ στο Καναδικό σύνταγμα, η συμφωνία της Meech Lake Accord, το 1987 και η συμφωνία της Charlottetown Accord το1992 κατέληξαν σε αποτυχία.To 1977 η 24η Ιουνίου ανακηρύχτηκε εθνική γιορτή του Κεμπέκ με σύμβολο τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή...

Thursday, June 16, 2016

Εσείς τι λέτε;

     
Happy Father's Day 
Every Day...


Προτού διαβάσετε αυτό το άρθρο, προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις γιορτές και τις κάθε είδους επετείους. Αντίθετα, πιστεύω ότι μας δίνουν την ευκαιρία να τιμήσουμε αυτούς που αγαπάμε και ακόμη να περάσουμε μαζί τους ευχάριστες στιγμές.Το πρόβλημά μου είναι το καθεαυτό "πνεύμα" των Ημερών, όπου ορισμένοι - άσκοπα ή εσκεμμένα - καθιέρωσαν και όλοι εμείς αισθανόμαστε εξαναγκασμένοι να ακολουθούμε πιστά... Ο λόγος σήμερα για την αυριανή "Ημέρα" του πατέρα. Λες και δεν αγαπάς τον πατέρα ή την μητέρα σου και περιμένεις αυτή τη συγκεκριμένη μέρα να τους το δείξεις... Λες και δεν αγαπάς τον πατέρα σου τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου και πρέπει να έρθει το Father's Day για να τον θυμηθείς... Και ακόμη να χαίρονται τα μαγαζιά, τα εστιατόρια, οι κάβες, τα ζαχαροπλαστεία... Δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο συναισθηματικά εκμεταλλευτικό από αυτό. Έχουμε βέβαια και τις άλλες, ουκ ολίγες  "ειδικές Ημέρες", από τον καρκίνο μέχρι το Parkinson, το κάπνισμα, το σεξ κλπ. Τώρα θα μου πείτε, έχεις πρόβλημα με την "Ημέρα" του πατέρα και της μητέρας αλλά όχι με την "Ημέρα" του AIDS ή του Gay Pride; Κατ’ αρχάς η "Ημέρα" του AIDS δεν είναι γιορτή. Η παρέλαση "Υπερηφάνειας" πάλι είναι μια διαφορετική υπόθεση γιατί (παρότι δεν με βρίσκει σύμφωνο) πρόκειται για γιορτή και ένωση μιας κοινότητας προς υπενθύμιση συγκεκριμένων σκοπών και κόντρα στο φόβο. Και η εργατική Πρωτομαγιά μέρα υπενθύμισης είναι αλλά οι περισσότεροι τη χρησιμοποιούν για να πιάσουνε το Μάη (στην Ελλάδα εννοείται) και να φάμε κοψίδια κι όχι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους... Για πολλούς τέτοιες "Ημέρες" είναι πολύ σημαντικές γιατί έστω για μια φορά το χρόνο ο κόσμος υποθετικά αφυπνίζεται και όσοι έχουν χάσει ανθρώπους από τη ζωή, τιμάνε τη μνήμη τους και εκφράζουν τον πόνο και την ελπίδα τους. Βέβαια ο κόσμος συνήθως αφυπνίζεται και ύστερα ξανακοιμάται σαν να μη τρέχει τίποτα. Συχνά αναρωτιέμαι, μήπως το να δημιουργούμε ειδικές "Ημέρες" είναι το άλλοθι μας στην αδράνεια, την αδιαφορία και την άγνοια που μας χαρακτηρίζει τις επόμενες ημέρες του χρόνου; "Γεια σου γέρο, χρόνια σου πολλά, sorry που άργησα να έρθω στο γηροκομείο (που σε πέταξα), γιατί όπως καταλαβαίνεις πρέπει να δουλέψουμε και δεν έχουμε καιρό να σε κοιτάξουμε..." Η προσωποποίηση της υποκρισίας σε όλο της το μεγαλείο...Υποθέτω και το σέβομαι  πως κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη αυτές τις ιδιαίτερες "Ημέρες" μολονότι έχουν σκαρώσει τόσες πολλές... Το θέμα είναι πως ο πατέρας μας και όλοι οι οικείοι μας χρειάζονται πολλά περισσότερα από μια μέρα. Χρειάζονται την αγάπη, τη φροντίδα ,τη μέριμνά μας, πολύ πιο πολύ από μια γραβάτα , ένα πουκάμισο, ένα γεύμα... Σίγουρα χρειάζονται γιορτή, όμως γιορτή με αληθινό νόημα, γιορτή καθημερινή, γιορτή ολόκληρης ζωής...
Happy Father's Day, Everyday...  

Wednesday, June 8, 2016

Εσείς τι λέτε;


Ελλάδα και πάλι Ελλάδα Like No Other...

Παρά το γεγονός ότι ορισμένα διεθνή ΜΜΕ αφιερώνουν πρωτοσέλιδα για να τονίσουν τα μελανά σημεία της Ελλάδας, κυρίως λόγω των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων, κάποια άλλα προτιμούν να προβάλλουν τα θετικά και την ομορφιά της χώρας μας. Ένα από αυτά, το ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό Forbes προβάλει τις καλές πλευρές της Ελλάδας και συνιστά στους αναγνώστες του να κάνουν τις διακοπές τους εκεί. Τα ταξιδιωτικά άρθρα, που κατά καιρούς δημοσιεύει, παροτρύνουν το αναγνωστικό κοινό να επισκεφθεί και αυτό το καλοκαίρι την Ελλάδα. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο συντάκτης, "παρά την κρίση η χώρα παραμένει ανοιχτή στον τουρισμό, μια πανέμορφη σειρήνα που αξίζει και επισκεφθεί κανείς..." Μέρη που προτείνει φέτος το Forbes είναι η Κρήτη, η Σαντορίνη, η Ρόδος, η Νάξος, οι Σπέτσες και το αγαπημένο πλέον "στέκι" των διάσημων Costa Navarino, όπως διαβάσατε και στο περασμένο φύλλο των "Ελληνοκαναδικών Νέων" με αφορμή την ραγδαία τουριστική ανάπτυξη της Καλαμάτας. Εξ άλλου, τα μεγάλα ευρωπαϊκά ταξιδιωτικά γραφεία και οι ιστοσελίδες που ασχολούνται με τον τουρισμό, όπως το Travel Europe, ParadiseTravel, Tripadvisor κ.α., υμνούν τις ελληνικές ομορφιές και προσφέρουν στους τουρίστες δελεαστικά πακέτα. Εν τω μεταξύ, στην απέναντι πλευρά του ωκεανού, στις γειτονικές μας ΗΠΑ η ανθελληνικότητα κάποιων ειδησεογραφικών μέσων, όπως του CNN παραδείγματος χάριν, δεν έχει όρια. Το Cable News Network δεν χάνει ευκαιρία να "προβληματίζει" τους υποψήφιους τουρίστες με τίτλους όπως "Μήπως ήρθε η ώρα να ακυρώσετε τις διακοπές σας στην Ελλάδα;", προκαλώντας έτσι ανησυχία στους ξένους τουρίστες που έχουν ήδη κανονίσει να επισκεφτούν τη χώρα μας για να χαρούν το ελληνικό καλοκαίρι. Από τη μία οι Αμερικανοί θέλουν να πάνε στην Ελλάδα για τις διακοπές τους, ωστόσο τα αρνητικά σχόλια αναφορικά με την επέλαση των προσφύγων και την παρατεταμένη κρίση τους γεμίζει αμφιβολίες για την οικονομική κατάσταση με την οποία θα έρθουν αντιμέτωποι. Μόλις πρόσφατα το CNN τόνιζε πως η απειλή ενός Grexit όπου η Ελλάδα ενδέχεται να φύγει από την Ευρωζώνη και να επανέρθει στο παλιό της νόμισμα την δραχμή είναι ένα σενάριο που εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς θα επηρεαστούν τα εκατομμύρια των παραθεριστών... Είναι πάντως απορίας άξιον το γεγονός ότι το ίδιο ειδησεογραφικό μέσο δεν χάνει ευκαιρία να εξυμνεί τα "κάλλη" της Τουρκίας και των άλλων γειτονικών προβληματικών χωρών, ενώ δεν κάνει καμιά μνεία για την ανασφάλεια των ανθρώπων και τις τρομοκρατικές επιθέσεις (όπως η προχθεσινή έκρηξη σε λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη με δεκάδες νεκρούς) που αποτελούν πλέον καθημερινή ρουτίνα σ' αυτά τα μέρη του πλανήτη... Από την πλευρά της η Ελλάδα που έχει φέτος αυξημένες προσδοκίες σχετικά με την τουριστική κίνηση στη χώρα διαβεβαιώνει πως δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα για τους επισκέπτες. Όσο για μάς εδώ, δεν το συζητάμε."Ελλάδα και πάλι Ελλάδα, Like No Other...  

Monday, June 6, 2016

Εσείς τι λέτε;



Μόνο τα έργα μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια...

Είναι να θλίβεται κανείς και να γελά μαζί με τη κατάντια ορισμένων παραγοντίσκων οι οποίοι τελευταία βάλθηκαν να μας πείσουν ότι παράγουν "αξιοθαύμαστο έργο" και πως   για την οικτρή τους αποτυχία ευθύνονται όλοι οι άλλοι... Αμφιλεγόμενα άτομα άνευ ουσιαστικών προσόντων, αερολόγοι με ανύπαρκτη προσφορά, άγνωστοι μέχρι πρότινος, μπήκαν στο "καφενείο της χαράς" από την όπισθεν πόρτα για να "ασχοληθούν" τάχα με τα κοινά, ικανοποιώντας έτσι την φιλοδοξία και ματαιοδοξία τους.. Έσπευσαν να καταλάβουν τα ερειπωμένα πόστα και να στρογγυλοκαθίσουν στις άδειες καρέκλες, θλιβερό αποτέλεσμα της συστηματικής και δικαιολογημένης (δυστυχώς) αδιαφορίας των συμπαροίκων, για την οποία και φέρουν την κύρια ευθύνη... Οργανισμοί που με κόπους και θυσίες δημιουργήθηκαν για να προβάλλουν τον πολιτισμό και τις αξίες μας και ακόμη να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματά μας, παραδόθηκαν στα πλέον ακατάλληλα χέρια για να τους υποβαθμίσουν και οδηγήσουν τελικά σε πλήρη μαρασμό και μοιραία εξαφάνιση... Η παροικία μας σήμερα ζει κωμικοτραγικές στιγμές σε μια κρίσιμη περίοδο όπου οι  κοινωνικές αλλαγές και η οικονομικοπολιτική αστάθεια κοντεύουν κυριολεκτικά να μας γονατίσουν. Και την δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε οι "διοικούντες" ασχολούνται με κάθε είδους μικροπολιτική, τεχνάσματα εκ του πονηρού, καταπιάνονται και σπαταλούν πολύτιμο χρόνο με ΑΝΟΥΣΙΑ θέματα και ΑΧΡΗΣΤΕΣ ασχολίες... Γεγονός είναι πως οι Οργανισμοί μας τελευταία πάσχουν από εθελοντές και τρομάζουν να έχουν απαρτία με φυσικό αποτέλεσμα να υπολειτουργούν. Τα κογκρέσα μας, εν τω μεταξύ, το έριξαν τελευταία σε ανταγωνισμό απειλών και φραστικής οξύτητας και ο σκοπός ύπαρξής τους πλέον θεωρείται το ποιός έχει τα περισσότερα (λιγότερα μάλλον) μέλη, πόσα δεν πλήρωσαν συνδρομή, ποιοί εκλέχτηκαν ή διορίστηκαν, κλπ... Και εν μέσω αυτών των θλιβερών κωμωδιών, κάργα εκβιασμοί, συκοφαντίες,   πολυσέλιδα άνευ νοήματος και ουσιαστικού περιεχομένου άρθρα και "υπαγορευμένες" ακαταλαβίστικες  εμπαθείς επιστολές αναγνωστών! Εν ολίγοις, τα παιδία παίζει... Ουσιαστικό κίνητρο η κατοχύρωση της καρέκλας και του πολυπόθητου προεδρικού "τίτλου"... "Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα ουδείς", κατά το κοινώς λεγόμενο γνωμικό. Η ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο... Όμως, στο τέλος της ημέρας μόνο τα έργα μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Δείξτε μας κύριοι το έργο σας και εμείς πρώτοι θα το επικροτήσουμε. Διαφορετικά παραδώστε εδώ και τώρα τη σκυτάλη στους πιο ικανούς όσο είναι ακόμη καιρός. Τα περιθώρια στενεύουν, oι καιροί που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολοι και πονηροί και η ευθύνη για οτιδήποτε θέλει συμβεί θα είναι ολόκληρη δική σας...          
 
  

Saturday, June 4, 2016

Εσείς τι λέτε;


Κάπνισμα, ο σιωπηρός θάνατος...

Από την περασμένη εβδομάδα οι θαμώνες των εστιατορίων και μπαρ στο Κεμπέκ απαγορεύεται να καπνίζουν και σε υπαίθριες βεράντες.Το νέο αυστηρό μέτρο της κυβέρνησης Couillard, που αποτελεί μέρος του νόμου 44 έχει στόχο να πατάξει τη βλάβη που προκαλείται από το παθητικό κάπνισμα. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε ομόφωνα στην Εθνοσυνέλευση του Κεμπέκ τον περασμένο Νοέμβριο. Η απαγόρευση συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος στις 31 Μάιου. Οι αντιδράσεις, όπως ανεμένετο, υπήρξαν ποικίλες και έντονες. Παρόλα όμως τα αυστηρά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για την καταπολέμηση του καπνίσματος, η εφαρμογή τους θεωρείται καθυστερημένη συγκριτικά με άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Οι περισσότερες Πολιτείες των ΗΠΑ, με πρώτη την Νέα Υόρκη, έχουν ανακηρυχτεί αντικαπνιστικές εδώ και αρκετά χρόνια και οι κυρώσεις για τους παραβάτες είναι μεγάλες και τσουχτερές. Αυστηροί νόμοι κατά του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους έχουν εφαρμοσθεί και στην Ελλάδα, που πάντως δεν γίνονται απαραίτητα σεβαστοί. Μπορεί εκεί ο αντικαπνιστικός νόμος να ισχύει από το 2009 αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει επίσημα εφαρμοσθεί ακόμη και από τους πολιτικούς πολλοί εκ των οποίων εξακολουθούν να καπνίζουν μέσα στην Βουλή των Ελλήνων! Η Ελλάδα παρουσιάζει την υψηλότερη αναλογία καπνιστών μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών χωρών (37.6%) με τον υψηλότερο αριθμό καταναλισκόμενων τσιγάρων κατ' άτομο στην δυτική Ευρώπη. Συγκεκριμένα, ο μέσος ετήσιος κατά κεφαλή αριθμός τσιγάρων είναι διπλάσιος από ότι στην Γερμανία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία.
Στον Καναδά τα ποσοστά ποικίλουν από επαρχία σε επαρχία. Το χαμηλότερο ποσοστό (15.8%) το συναντάμε στην Βρετανική Κολομβία και το μεγαλύτερο στην περιφέρεια NUNAVUT (59.7%). Στο Κεμπέκ το 21% του ενήλικου πληθυσμού είναι καπνιστές. Παγκοσμίως, υπάρχουν σήμερα 1.1 δισεκατομμύριο καπνιστές, σχεδόν 22% του πληθυσμού. Το 80% περίπου ζουν σε χώρες κατώτατου και μεσαίου εισοδήματος. Έρευνες δείχνουν πως το κάπνισμα έχει 50 τρόπους να σου καταστρέψει τη ζωή μέσω μιας ασθένειας και περισσότερους από 20 τρόπους για να σε οδηγήσει πρόωρα στο θάνατο. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι έως το 2025 θα έχουν πεθάνει 100.000.000 άνθρωποι με αιτία το κάπνισμα. Υπολογίζεται ότι 10.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα (3.500.000 το χρόνο) εξαιτίας του καπνίσματος...Το κάπνισμα ενεργητικά ή παθητικά ενοχοποιείται για τον καρκίνο του πνεύμονα, του λάρυγγα, του οισοφάγου και της ουροδόχου κύστεως. Το κάπνισμα εξ' άλλου ευθύνεται και για άλλες σοβαρές ασθένειες όπως εμφύσημα, καρδιοαγγειακές παθήσεις, μειωμένη γονιμότητα, ανικανότητα, κ.α...

Εσείς τι λέτε;



Νυχτοκάματα στην ξενιτειά
Η έσχατη λύση για τις "φίρμες"...


Μετά το χρηματιστήριο, τον χρυσό και το πετρέλαιο, ισχυρή διόρθωση και στην βαριά πάσχουσα ελληνική σόου μπιζ... Ρέμος, Βανδή, Μαζωνάκης, Κοκκίνου, Μακεδόνας, αστέρια κι' αστεράκια, σε πείσμα της κρίσης και της ανασφάλειας, άνοιξαν πανιά κι' έβαλαν πλώρη για τη διψασμένη από λαϊκά άσματα υφήλιο... Συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, πρόζες κάθε λογής, μας έρχονται εν αφθονία,   αναζητώντας το χαμένο νυχτοκάματο στην σημερινή Ελλάδα της ανέχειας και απαισιοδοξίας. Μέχρι και ο κυρίαρχος του χαζοκουτίου Σπύρος Παπαδόπουλος το'ριξε τελευταία σε τουρνέ, για την "Υγειά μας ρε παιδιά..." Mπουλούκια οι φίρμες περιοδεύουν στις πέντε ηπείρους προς εξασφάλιση του επιούσιου. Χίλιες και μια νύχτες με αύρα ελληνικής μουσικής σε χώρες κραυγαλέας πολυτέλειας. Στο εκκεντρικό Άμπου Ντάμπι και στο κοσμοπολίτικο Ντουμπάι του πλούτου και της χλιδής, "εμιγκρέδες" καλλιτέχνες αναζητούν τη χαμένη δόξα και το ανύπαρκτο στην πατρίδα χρήμα, μακριά από την κρίση που έχει "προσγειώσει" τα κάποτε παχυλά μεροκάματα της νύχτας. Πρώτης τάξης προορισμοί, εκεί που ακόμη περνάει η "μπογιά" των αστέρων, για θαμώνες υψηλών εισοδημάτων, πόλεις μεγάλων αντιφάσεων που επενδύουν σε ατελείωτες εναλλακτικές προτάσεις έχουν γίνει πόλος έλξης για δεκάδες έλληνες καλλιτέχνες που κάνουν το μεγάλο αλλά και ιδιαιτέρως κερδοφόρο επαγγελματικό βήμα, μη έχοντας να περιμένουν τίποτα στην Ελλάδα, καθώς η "αξία" τους έπαψε να αναγνωρίζεται. "Φίρμες" του ελληνικού καλλιτεχνικού στερεώματος έχουν αφήσει πίσω ανεπιστρεπτί τις πάλαι ποτέ πολυψήφιες επιταγές και τα υψηλά κασέ "ξορκίζοντας" την κρίση με έξτρα εισοδήματα σε πόλεις των Αραβικών Εμιράτων όπου οι καψούρηδες θαμώνες στο τσακίρ κέφι "λατρεύουν" να λικνίζονται στα γνωστά ακούσματα των εξευγενισμένων "τουρκογύφτικων" ήχων... Μαθαίνουμε πως έλληνες που ζουν στα δύο εμιράτα και τουρίστες συνωστίζονται για να απολαύσουν τους καλλιτέχνες σε ειδικά διαμορφωμένες πίστες ξενοδοχείων πέντε αστέρων, μπαρ και εστιατορίων όπου συχνάζουν Εμίρηδες, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, καθώς μόνο εκεί επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοόλ πάσης φύσεως και η έξαλλη ζωή... Και οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για "χρυσά" νυχτοκάματα που κάνουν την "ξενιτιά" να μην είναι τόσο… πικρή. Και βέβαια δεν λείπουν από τα σχήματα οι πρόθυμες για όλα ντιζέζ, με πλούσια τα ελέη, που καλύπτουν τα όποια φωνητικά κενά.. "Στεγνό" πάντως προβλέπεται το φετινό καλλιτεχνικό καλοκαίρι στην γενέτειρα με τους εναπομείναντες ντόπιους αοιδούς να περιοδεύουν τις επαρχίες για το όσα έχετε ευχαρίστηση... Οι πιο προνομιούχοι πάντως "βάρδοι" και "αηδόνια" θα αλωνίσουν, όπως το συνηθίζουν, εν μέσω έαρος τας εύπορους παροικίας για να καταθέσουν ως συνήθως, τον "σκληρό" ομογενειακό οβολό στις "ασφαλέστερες" ξένες τράπεζες...