Total Pageviews

Wednesday, January 28, 2015

Εσείς τι λέτε;


Εθνική αναξιοπρέπεια...

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ζει ένα πρωτοφανές ολοκαύτωμα των πάντων. Μια ιστορική ανθρωπιστική καταστροφή που δεν έχει κανένα προηγούμενο στην σύγχρονη ιστορία της. Χιλιάδες πολίτες πάσης ηλικίας αυτοκτόνησαν, οικογένειες διαλύθηκαν ένεκα οικονομικών προβλημάτων, αμέτρητες επιχειρήσεις έκλεισαν ή πτώχευσαν πετώντας στον δρόμο δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, νέοι επιστήμονες - η ελπίδα του έθνους - αυτοεξορίστηκαν για να βρουν αλλού καλύτερη τύχη, νοσοκομεία διαλύθηκαν αφήνοντας ξεκρέμαστους και χωρίς φάρμακα τους ασθενείς, σχολές και ιδρύματα καταργηθήκαν ή υπολειτουργούν με άθλιες συνθήκες, πανεπιστήμια βούλιαξαν, σπίτια που κτιστήκαν με δάνεια δημοπρατήθηκαν με όλα τα δυσμενή επακόλουθα, τα εθνικά θέματα εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους και η χώρα έγινε το κλοτσοσκούφι των γειτόνων της φτάνοντας στο σημείο οι τουρκικές φρεγάτες να κάνουν κρουαζιέρες έξω από το Σούνιο... Μέσα σε όλα αυτά κορυφώθηκε η εγκληματικότητα, η πορνεία, η αναλγησία για τον πόνο του διπλανού, οι εν ψυχρώ δολοφονίες υπερηλίκων, οι διαρρήξεις έγιναν καθημερινή ρουτίνα ενώ άνθησαν κάθε είδους παράνομα τυχερά παιχνίδια που έγιναν το όραμα του νεοέλληνα να ξεπεράσει το μαρτύριο της επιβίωσης του, έτσι όπως τον κατάντησαν. Παράλληλα συνεχίστηκε και κορυφώθηκε η ανεξέλεγκτη ροη των λαθρομεταναστών για να φορτωθούν στο ήδη λεηλατημένο δημόσιο σε βάρος όσων προσπαθούσαν ακόμα να ορθοποδήσουν. Είναι αδύνατον να περιγράψει κάνεις σε όλο της το μεγαλείο την θεομηνία που επέβαλε στην Ελλάδα το προδοτικό πολιτικό σύστημα που κερδοσκόπησε ασυνείδητα εναντίον της εθνικής υπόστασης μαζί με τους "κολλητούς" επιχειρηματίες που ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς και ακόμη οι ξένοι "σύμμαχοι" ανθέλληνες τοκογλύφοι που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να δανείζουν για να επωφελούνται κερδοσκοπικά με την ουσιαστική υποδούλωση της χώρας. Για όλα αυτά, το ερώτημα που μπαίνει αμείλικτο είναι το πώς θα κλείσουν όλες αυτές οι πληγές που αιμορραγούν ασταμάτητα, πως θα ορθοποδήσει ένας κόσμος απελπισμένος που φαντάζει χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική, χωρίς μέλλον. Πως θα σωθεί μια χώρα που χτυπήθηκε τόσο έντονα από τους ετέρους της... Οι υπεύθυνοι της μεγαλύτερης αυτής εθνικής συμφοράς κάποτε θα πρέπει να πληρώσουν. Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού να επιστρέψουν εδώ και τώρα τα κλεμμένα, να κατάσχουν ότι έχουν και δεν έχουν, να μπει χέρι σε όλες τις λίστες (λαγκάρντ κ.α.) και για τους υψηλά ιστάμενους το τίμημα να είναι πιο βαρύ και πιο παραδειγματικό. Η δικαιοσύνη ας είναι επί τέλους αμείλικτη σε όσους χρεοκόπησαν τη χώρα και λεηλάτησαν τον λαό. Μόνο έτσι η ταλαίπωρη πατρίδα θα μπορέσει κάπως να ξαναβρεί τον ρυθμό της και να σταθεί ξανά στα πόδια της. Εν τω μεταξύ, εν μέσω όλων αυτών των κρίσεων, σοβαρές διαφαίνονται οι άμεσες προκλήσεις της νέας "ελπιδοφόρας" κυβέρνησης συνασπισμού: Το δημόσιο χρέος (υψηλότερο της ευρωπαϊκής ένωσης) που βρίσκεται γύρω στο 175% του ΑΕΠ, το νέο σκληρό Μνημόνιο με την Τρόικα, τα ευαίσθητα εθνικά θέματα (χάραξη ΑΟΖ, Θράκη, Αιγαίο, ονομασία Σκοπίων, Κυπριακό και ορυκτός πλούτος) για τα οποία τα κόμματα ούτε καν ασχολήθηκαν και ακόμα το πεσμένο ηθικό του απεγνωσμένου έλληνα που στη φάση αυτή δεν αρκεί η οποιαδήποτε υποσχόμενη ελπίδα για να του το αναπτερώσει...Το πιο επιεικώς ειρωνικό πάντως της όλης υπόθεσης είναι ν' ακούς τους τριακόσιους της βουλής (οι πλείστοι των οποίων είναι άμεσα υπεύθυνοι για την σημερινή κατάντια) να μιλούν για εθνική αξιοπρέπεια και για την Ελλάδα που ποτέ δεν πεθαίνει...

Εσείς τι λέτε;                                                                                                                     Μιχάλης Τελλίδης                                                                          michael.tellides@cfmbradio.com

Thursday, January 22, 2015

Εσείς τι λέτε;

 

Ναι ή όχι στην ομογενειακή ψήφο;

Οι έλληνες του εξωτερικού δεν θα μπορέσουν να ψηφίσουν ούτε στις αυριανές βουλευτικές εκλογές, εκτός βέβαια αν αποφασίσουν να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη. Η απροθυμία του πολιτικού συστήματος να λύσει το συγκεκριμένο θέμα έχει αποκτήσει άλλη διάσταση καθώς τα τελευταία χρόνια δεκάδες χιλιάδες έλληνες έχουν μεταναστεύσει σε χώρες του εξωτερικού. Οι περισσότεροι διατηρούν στενούς δεσμούς, έχουν τις οικογένειές τους στην Ελλάδα, διαβάζουν, ενημερώνονται και θα ήθελαν να έχουν λόγο σε όσα συμβαίνουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Το θέμα όμως της ομογενειακής ψήφου, εάν το αναλύσουμε προσεκτικά, δεν είναι και τόσο απλό. Κατά την γνώμη μου, συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία θα πρέπει να έχουν μόνο οι ομογενείς εκείνοι οι οποίοι πληρούν κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις. Όπως, να είναι πρώτης γενιάς μετανάστες στη χώρα που τους φιλοξενεί με μοναδική υπηκοότητα την ελληνική και με ένα όριο απουσίας από την Ελλάδα. (δεν είναι αποδεκτό να καθορίζει δια της ψήφου του τις τύχες της Ελλάδας κάποιος που έφυγε   π.χ. την εποχή του εμφυλίου...) Δεν είναι εξ άλλου λογικό να δοθεί το δικαίωμα ψήφου σε ελληνικής καταγωγής ελληνοκαναδούς ή άλλους ομογενείς, δεύτερης, τρίτης ή τέταρτης γενιάς, για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τη γνώση της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας όπως δεν την έχουν και τα παιδιά των αποδήμων που σε παιδική ηλικία ξενιτεύτηκαν μαζί με τους γονείς τους. Θα συμφωνήσω πάντως εν μέρη με την άποψη ότι δεν μπορεί από τη μια η εκάστοτε κυβέρνηση να ζητάει την στήριξη των αποδήμων σε μια σειρά από θέματα κι από την άλλη να τους αρνείται εντελώς την συμμετοχή τους στην πολιτική ζωή της χώρας, καθ’ ην στιγμή μάλιστα μελετάται να εκχωρηθεί η ελληνική ιθαγένεια σε λαθρομετανάστες με μόνο δέκα χρόνια παρουσίας τους στην Ελλάδα και με όσα αυτό συνεπάγεται όταν αποκτήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι... Όπως και να έχει, διαδικαστικά υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις όπως η επιστολική ψήφος, η ψήφος στα κατά τόπους προξενεία, ακόμα και η ηλεκτρονική ψήφος τώρα μάλιστα που υπάρχει και η τεχνολογία. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αλλαγή της νομοθεσίας για να θεσπιστεί η ψήφος των ελλήνων του εξωτερικού απαιτεί πρωτοβουλίες που τα κόμματα - αριστερών κυρίως πεποιθήσεων - αποφεύγουν να αναλάβουν με το σκεπτικό ότι οι ομογενείς στη μεγάλη πλειοψηφία τους ανήκουν στον χώρο της παραδοσιακής δεξιάς. Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα έχει έρθει στο Κοινοβούλιο μόνο μία φορά - όταν ήταν Υπουργός Εσωτερικών ο Προκόπης Παυλόπουλος επί κυβέρνησης Καραμανλή και αποσύρθηκε γρήγορα κατόπιν σφοδρών πιέσεων της αντιπολίτευσης. Ορισμένοι πάλι θεωρούν μεγάλο το ρίσκο στο εκλογικό σώμα να προστεθούν περίπου 3 εκατομμύρια ψηφοφόροι του εξωτερικού (σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς) οι οποίοι θα μπορούσαν να ανατρέψουν δραματικά τα όποια προεκλογικάπρογνωστικά. Πάντως, για να αλλάξει η νομοθεσία και να επιτραπεί η ψήφος των ελλήνων του εξωτερικού απαιτείται σύμφωνα με το Σύνταγμα ευρεία πλειοψηφία των 2/3 των βουλευτών...

Εσείς τι λέτε;                                                                                                                 Μιχάλης Τελλίδης                                                                           michael.tellides@cfmbradio.com

Saturday, January 17, 2015

Εσείς τι λέτε;


Τα Καναδικά ΜΜΕ για την προεκλογική Ελλάδα...

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα απασχολούν ολοένα και περισσότερο το σύνολο των Καναδικών ΜΜΕ με τακτικές αναλύσεις και ανταποκρίσεις για τις εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στις 25 Ιανουαρίου 2015.
Κοινός τόπος της πλειοψηφίας των δημοσιευμάτων και ρεπορτάζ αποτελεί η διαπίστωση ότι η φιλολογία για ένα πιθανό "Grexit" (έξοδος από την ευρωζώνη) έχει αναζωπυρωθεί λόγω του προβαδίσματος που έχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ αλλά και λόγω πρόσφατου άρθρου του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel.
Παρατηρείται όμως κάποια διαφοροποίηση στις αναλύσεις, τις διαπιστώσεις και τις συνέπειες πιθανής εκλογικής επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ.                                                      Κοινή διαπίστωση πάντως σε όλα τα δημοσιεύματα είναι ότι το σημερινό πολιτικό σκηνικό δεν παρουσιάζει ομοιότητες με το 2012 και ότι η οικονομία της χώρας, φαινομενικά τουλάχιστον, είναι σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με την εποχή εκείνη όπως επίσης και αυτή της Ευρωζώνης. Επιπλέον αναφέρεται ότι ο αντιμνημονιακός Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και η προοπτική ανόδου του στην εξουσία έχει ήδη δημιουργήσει πτώση στα διεθνή χρηματιστήρια και έχει συντελέσει στην αγωνία για το μέλλον και τη διαχείριση του ελληνικού χρέους.
Τα Καναδικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναφέρουν ακόμη ότι πιθανή εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ίσως αποτελέσει αφετηρία επικράτησης άλλων ομοιοιδεολογικών κομμάτων, υποδηλώνει ότι οι λαοί της Ευρώπης επιδιώκουν την απομάκρυνση από τις πολιτικές λιτότητας της ΕΕ, σύμφωνα με άρθρο της Le Devoir, χωρίς να σημαίνει ότι τα εν λόγω κόμματα επιδιώκουν την εθνικοποίηση των τραπεζών ή την απομάκρυνση από το ευρώ.
Το ενδεχόμενο επιπτώσεων τύπου ντόμινο με την άνοδο στην εξουσία   κομμάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που κινούνται σε λογική αμφισβήτησης των πολιτικών λιτότητας, σημειώνεται από τον ανταποκριτή της εγκυρότερης εφημερίδας του Καναδά Globe and Mail, Eric Reguly, ο οποίος όμως τονίζει ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές κλείνει η ψαλίδα της διαφοράς ανάμεσα σε Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον αναφέρει ότι σε μήνυμά του της 3ης Ιανουαρίου ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους πρέπει να διαγραφεί έτσι ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο όπως έγινε με την Γερμανία το 1953. Και προσθέτει ότι το ελληνικό χρέος, το οποίο φτάνει στο 175% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, είναι το δεύτερο υψηλότερο στον κόσμο ύστερα από αυτό της Ιαπωνίας και ότι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έχουν φτάσει ξανά στα επίπεδα της κρίσης χωρίς όμως να επηρεάζονται άλλες χώρες από αυτή. Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με δηλώσεις πρώην στελέχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος δεν κατονομάζεται, ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι πιθανή αποτυχία αποπληρωμής του χρέους της χώρας θα υπονομεύσει τις προσπάθειές του για ανάπτυξη και ότι ο ίδιος, προκειμένου να επιβιώσει, θα αναγκαστεί να πραγματοποιήσει στροφή 180 μοιρών στην οικονομική του πολιτική. Τέλος, τονίζεται ότι τόσο η Τρόικα όσο και οι επενδυτές θα εξακολουθούν να ανησυχούν όσο η προοπτική του "Grexit" παραμένει, ανεξάρτητα από το πόσο πιθανή φαντάζει στον ορίζοντα...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης                                                                 michael.tellides@cfmbradio.com

Thursday, January 8, 2015

Εσείς τι λέτε;

                                  
'Ιντερνετ vs. εφημερίδες

Με αφορμή την πρόθεση της τοπικής ημερησίας La Presse να σταματήσει να τυπώνεται με τον παραδοσιακό τρόπο υιοθετώντας πλήρως την ηλεκτρονική μορφή, οι αναγνώστες εύγλωττα αναρωτιούνται ποιό θα είναι το μέλλον του έντυπου τύπου.
Πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ του Pew Research Center έδειξε ότι το 46% των αμερικανών διαβάζουν τακτικά ειδήσεις στο διαδίκτυο ενώ το 40% ενημερώνονται από έντυπες εφημερίδες με αποτέλεσμα οι τελευταίες να περιορίσουν σημαντικά το προσωπικό τους καθώς είδαν τα έσοδα τους να μειώνονται.,Στον Καναδά το αναγνωστικό κοινό εξακολουθεί να αντιστέκεται. Η κυκλοφορία των εφημερίδων παραμένει σταθερή παρά το γεγονός ότι οι Καναδοί χρησιμοποιούν περισσότερο το ίντερνετ. Συγκεκριμένα, το 59% των ερωτηθέντων χρηστών του ίντερνετ είπαν ότι διαβάζουν εφημερίδες σε αντίθεση με το 50% των μη χρηστών. Την εκρηκτική άνοδο της χρήσης του διαδικτύου για την ενημέρωση και την ψυχαγωγία των ελλήνων - και γενικότερα των ευρωπαίων - καταδεικνύει η έρευνα "Mediascope Europe" που καλύπτει 28 ευρωπαϊκές αγορές, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας και αποκαλύπτει τα πρότυπα κατανάλωσης media, έντυπα και ηλεκτρονικά. Σύμφωνα με τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας περίπου 427 εκατομμύρια ευρωπαίοι χρησιμοποιούν το ίντερνετ, δηλαδή το 65% των κατοίκων της Ευρώπης, ξοδεύοντας κατά μέσο όρο περίπου 14,8 ώρες την εβδομάδα online. Η ενημέρωση μέσω διαδικτύου πάντως έχει θετικά αλλά και αρνητικά σημεία σε σχέση με την ενημέρωση μέσω έντυπου τύπου. Μέσω διαδικτύου μπορεί η ενημέρωση να γίνει πιο πολύπλευρη. Η "δημοκρατία" του διαδικτύου επιτρέπει να ακουστούν και να καταγραφούν πολλές και διαφορετικές απόψεις. Επιπλέον οι ειδήσεις που ανεβαίνουν στο διαδίκτυο "συμβαίνουν τώρα", η αμεσότητα της είδησης είναι ίσως το πιο μεγάλο πλεονέκτημα της ενημέρωσης μέσω διαδικτύου.Tο κόστος ακόμη για τη διαμόρφωση μίας ολοκληρωμένης άποψης είναι εξαιρετικά χαμηλό, ενώ συνήθως μπορεί κάποιος να διαβάσει στο διαδίκτυο άμεσα και τον αντίλογο. Όμως ένα νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Το διαδίκτυο υποστηρίζει και ενθαρρύνει την ανωνυμία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη μεγάλη και γρήγορη διάδοση των ειδήσεων μπορεί να καταστρέψει πολύ εύκολα καριέρες ή να διαβάλλει πρόσωπα με τη δημιουργία φημών και τη διάδοση μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης (social media). Συνεπώς μπορεί εύκολα κανείς να δημιουργήσει ένα μύθο με αληθοφανή "ιστορικά" στοιχεία τα οποία διαδίδονται αστραπιαία. Ακόμη μειώνεται και η ποιότητα του λόγου όπου προέχει η γρήγορη ανάρτηση παρά η ορθότητα του λόγου, σε αντίθεση με τις παραδοσιακές εφημερίδες. Σε ένα έντυπο μέσο κάθε στήλη φέρει υπογραφή του συντάκτη ο οποίος φέρει ακέραιη την ευθύνη των γραφομένων του. Αξιοσημείωτη είναι η επιτυχία της "Monde Diplomatique" η οποία κατάφερε πέρυσι, παρά την κρίση, να κάνει τις καλύτερες πωλήσεις των τελευταίων τεσσάρων ετών. Η εφημερίδα ανήκει στους συντάκτες και φίλους της που έχουν δημιουργήσει μια ανώνυμη εταιρία και στηρίζεται αποκλειστικά στους αναγνώστες της. Έτσι όλο και περισσότεροι αναγνώστες την εμπιστεύονται για την ενημέρωση τους, αφού χαρακτηρίζεται για την αμεροληψία και την αντικειμενικότητά της και όχι για τα βιβλία, περιοδικά και CD που μπορεί να δίνει ως δώρα. Εδώ αξίζει να τονιστεί και η επιτυχία του εκδοτικού ομίλου Newsfirst, στον οποίον ανήκουν και τα "Ελληνοκαναδικά Νέα", όπου πρόσφατα κυκλοφόρησε αισίως η δισχιλιοστή έκδοση των τεσσάρων βραβευμένων εφημερίδων. Πάντοτε με επιτυχίες! Ας ελπίσουμε πώς αυτός ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην εφημερίδα και το ίντερνετ θα οδηγήσει τελικά στην εξυγίανση της ενημέρωσης...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης                                                                                        michael.tellides@cfmbradio.com