Εσείς τι λέτε;

Το προσωπικό νόημα των εορτών...

Άλλος ένας χρόνος κοντεύει να φύγει και να μας προσπεράσει... Ένας ακόμα κύκλος θα κλείσει...ένας κύκλος που περιέχει γεγονότα ευχάριστα, δυσάρεστα, σημαντικά. ασήμαντα, σοβαρά, αστεία... Άλλος ένας χρόνος μας αποχαιρετά και για μία ακόμη φορά ακούμε τον εαυτό μας να λέει τα ίδια λόγια: "Σε λίγες μέρες είναι Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ,πώς πέρασε έτσι πάλι ο καιρός;" H συνειδητοποίηση του ερχομού των γιορτών προξενεί στον καθένα διαφορετικά συναισθήματα. Κάποιοι χαίρονται σαν μικρά παιδιά. Γι' αυτούς οι γιορτές είναι χαρά και πανηγύρι και τίποτα δεν επηρεάζει τη γλύκα της προσμονής τους. Για κάποιους άλλους όμως τα συναισθήματά τους είναι ανάμεικτα: άγχος και μελαγχολία τούς κάνουν να θέλουν να αποφύγουν τον "πυρετό", τον "πονοκέφαλο" των γιορτών. Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστος, ονομαστικές γιορτές, γενέθλια, βαφτίσια, γάμοι, κηδείες, Εθνικές και προσωπικές επέτειοι σηματοδοτούν την πορεία μας στο χρόνο, απαλύνουν τη σκληρότητα της καθημερινότητας και μας δίνουν ευκαιρίες να ζήσουμε κάτι διαφορετικό. Τη χαρά, αλλά και το βίωμα της ιδιαίτερης σημασίας και της διαφορετικότητας που τις χαρακτηρίζει. H διαφορετικότητα των γιορτών δεν βρίσκεται βέβαια μόνο στο ότι τις μέρες αυτές πολλοί από μας δεν πηγαίνουμε στη δουλειά μας. Φανταστείτε τις αργίες του χρόνου σαν απλές ημέρες διακοπών, όπως αυτές του καλοκαιριού, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο εορταστικό χαρακτήρα. Αυτό που κάνει κάποιες μέρες γιορτινές είναι η ύπαρξη τελετών και εθίμων, συνηθειών τοπικών, εθνικών, θρησκευτικών, οικογενειακών και προσωπικών. Είναι επίσης το γεγονός ότι είναι ενταγμένες στον κύκλο και στο ρυθμό της ζωής μας και εκφράζουν τις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτήν. Oι μεγάλες θρησκευτικές γιορτές ως γνωστόν έχουν τις ρίζες τους στις πρωτόγονες κοινωνίες, αποτελούν συνδετικό κρίκο του ανθρώπου με τη φύση και ακολουθούν τον άνθρωπο στα χιλιάδες χρόνια της πορείας των διάφορων πολιτισμών του. Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις προσωπικές γιορτές του καθενός από μας: βαφτίσια, γενέθλια, αρραβώνες, γάμοι, εκφράζουν τη συνεχή ανανέωση της ζωής, την αλλαγή, τη μη στασιμότητα, οριοθετώντας το τέλος ορισμένων περιόδων της ζωής μας και την αρχή κάποιων άλλων. προσωπικές καθώς και οι μεγάλες θρησκευτικές γιορτές, οι οποίες αποτελούν για τους περισσοτέρους από εμάς αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας, είναι συνδεδεμένες με λιγότερο ή περισσότερο έντονη συναισθηματική φόρτιση. Δεν έχει και τόση σημασία αν πιστεύουμε στο θρησκευτικό νόημα των γιορτών. Oι γιορτές απαιτούν το μέρος που τους αναλογεί από τη ζωή μας, είτε το θέλουμε είτε όχι... Καλά Χριστούγεννα και η Νέα Χρονιά 2015 να είναι ευτυχισμένη και αισιόδοξη γεμάτη ελπίδα, υγεία, ειρήνη και δημιουργική διάθεση...

Εσείς τι λέτε;                                                                                                              Μιχάλης Τελλίδης                                                                            michael.tellides@cfmbradio.com

Εσείς τι λέτε;

Πρόωρα...Χριστούγεννα!

Από όλες τις γιορτές, κυρίως εδώ στην Βόρεια Αμερική, είναι γεγονός πως τα Χριστούγεννα θεωρείται η πλέον εμπορική. Η πολυαγαπημένη αυτή γιορτή μάλιστα έχει και ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κάθε χρόνο έρχεται όλο και νωρίτερα! Αυτό κι αν είναι Χριστουγεννιάτικο θαύμα... Σε λίγο θα φτάσουμε να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα τον Αύγουστο... Άλλωστε, συνηθίσαμε να βλέπουμε δέντρα, στολίδια και Αϊ Βασίληδες σε πολλά καταστήματα το κατακαλόκαιρο! Εν πάση περιπτώσει, όλος ο επιχειρηματικός κόσμος περιμένει πως και πως αυτές τις μέρες προκειμένου να αυξήσει τον τζίρο του, να φέρει κόσμο στο μαγαζί του, να πουλήσει περισσότερα προϊόντα ή ότι άλλο τέλος πάντων διαθέτει. Στην Ελλάδα βέβαια, αντίθετα με τις χώρες του εξωτερικού, συνηθίζουν να γιορτάζουν τις ονομαστικές γιορτές, τιμώντας ταυτόχρονα και ένα τεράστιο και περίπλοκο εορτολόγιο Αγίων και Οσίων, 365 μέρες το χρόνο... Αντίθετα, τα Χριστούγεννα είναι ουσιαστικά η γιορτή των γενεθλίων του Χριστού. Ένα περίπλοκο σύνολο μυστικιστικών και ιερών αφηγήσεων περιβάλλει την 25η Δεκεμβρίου, όμως κατά βάση πρόκειται για μία γέννηση, μία ελπιδοφόρα  φωτεινή στιγμή θρησκευτικής σημασίας, η οποία συνεχίζει ύστερα από 2000 τόσα χρόνια να γαληνεύει τη φαντασία μας. Δυστυχώς η κουλτούρα μας, καθώς και το σύνολο των πολιτισμικών αναφορών μας, έχει κυριολεκτικά εξοκείλει προς την υπερκατανάλωση. Η αξία μας, η ταυτότητά μας, το "μέγεθός" μας μέσα στο κοινωνικό σύνολο είναι συνάρτηση αυτών που έχουμε και όχι αυτού που είμαστε. Καταναλωτικά αγαθά δηλαδή. Πράγματα εφήμερα. Πράγματα φθαρτά. Απλώς πράγματα. Μοιραία, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς μήπως και οι τρεις μάγοι αγόρασαν τα δώρα τους στις εκπτώσεις; Στον δρόμο προς τη Βηθλεέμ μήπως έπιναν κόκα-κόλες με οδηγό το GPS και το ipad; Υπάρχει έστω και μία μικρή διασύνδεση μεταξύ Χριστουγέννων και αυτού του υπερβολικού παζαριού που βλέπουμε να συμβαίνει κάθε χρόνο όλο και πιο διογκωμένα; Κάθε χρόνο, σε διάφορους τομείς παραγωγής και κατανάλωσης, καταλήγουμε να σπαταλάμε και να πετάμε τεράστιες ποσότητες φαγητού στα σκουπίδια. Καθόλου χριστιανική πράξη, ειδικά από τη στιγμή που ακόμη και εντός των ορίων της υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με "λιγότερα απ’ τα λίγα" και παιδιά υποσιτίζονται και λιποθυμάνε απ’ την πείνα στα σχολεία. Το βλέπουμε στην σημερινή Ελλάδα... Δυστυχία, θλίψη και απόγνωση έχει χαριστεί απλόχερα σε πολλούς συνανθρώπους μας, ειδικά κατά τα τελευταία χρόνια. Η βία και η αδικία είναι πλέον δύο μεγέθη πολύ υπολογίσιμα σε ολόκληρο τον κόσμο... Ναι στα δώρα, που θεωρούνται πράξη προσφοράς και αγάπης. Ναι όμως και στην αλληλεγγύη και αγάπη προς τον πάσχοντα πλησίον μας. Πιστεύω πως η κάθε μέρα είναι καλή για να ελέγξουμε τις προτεραιότητές μας και τα Χριστούγεννα σίγουρα δεν είναι εξαίρεση. Έτσι, για αλλαγή, ας προσπαθήσουμε να βρούμε μία φορά τη χαρά όχι μόνο στα πράγματα, αλλά στη συμπαράσταση, στην παρουσία, στην αφοσίωση προς τον συνάνθρωπο και σε μία υπόσχεση που θα τηρήσουμε, για ένα καλύτερο αύριο για όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο...

Εσείς τι λέτε;

Εσείς τι λέτε;

Για τα σχολεία, ρε γαμώτο!

Δεν έχουν το Θεό τους πλέον παραγωγοί και ατζέντηδες, οι οποίοι στην αγωνία τους να πουλήσουν εισιτήρια για τα πάσης φύσεως θεάματα που μας πασάρουν δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ακόμη και τους μαθητές των σχολείων μας! Μετά το "ποδαρικό" του Πλούταρχου, ο Νταλάρας (κατά κόσμον Νταράλας) πριν από την "πολύκροτη" συναυλία του πήρε σβάρνα τα σχολεία για να ζήσει - όπως είπε - την πιο "συγκινητική" στιγμή της ζωής του... Βέβαια την πραγματική "συγκίνηση" πρέπει να την ένοιωσε όταν το Ριάλτο γέμισε από τους γονείς των μαθητών! Αναρωτιέμαι εάν ο Νταλάρας, με την ευκαιρία, δίδαξε στους ανυποψίαστους μαθητές την "πραγματική" γεωγραφία, ότι το Αιγαίο δηλαδή ανήκει στα ...ψάρια του! Και για μια χούφτα δολάρια από το "υστέρημα" του "λαϊκού" μας αοιδού, δώστου τεμενάδες οι σχολάρχες και δώστου τζάμπα ολοσέλιδες ρεκλάμες στις εφημερίδες μας,   που οι άμοιρες πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα... Απορίας άξιον πάντως είναι πως και η σελίδα "Τα Νέα της ΕΚΜΜ" ξεχνάει να προβάλλει και κάποιους αληθινούς δικούς μας ευεργέτες, όπως το CHATEAU και το PALACE για παράδειγμα, που όποτε τους ζητηθεί διαθέτουν δωρεάν τις αίθουσες και τα  εδέσματά τους για την ενίσχυση των σχολείων μας και ακόμη τους ντόπιους καλλιτέχνες  που συχνά εμφανίζονται αφιλοκερδώς, και εδώ που τα λέμε δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις αζήτητες πλέον "σπασμένες" φωνές των εισαγόμενων "αστεριών"...Εν τω μεταξύ τελευταία, ορισμένοι "μεγαλοδωρητές", εκτός και εντός συνόρων, "ανακάλυψαν" τα πάσχοντα σχολεία μας και κόπτονται να τα "βοηθήσουν" με το αζημίωτο βέβαια...Το μενού πλούσιο και ποικίλο και εμείς διαλέγουμε και παίρνουμε: Κονσέρτα για τα σχολεία μας...Φιέστες για τα σχολεία μας...Πανηγύρια για τα σχολεία μας...Μακαρονάδες για τα σχολεία μας...Φασολάδες για τα σχολεία μας... Αλά ούνα αλά ντούε για τα σχολεία μας...Τα "καθαρά" κέρδη (άραγε υπάρχουν και βρώμικα!) για τα σχολεία μας... Για τα σχολεία, ρε γαμώτο! Τώρα, πως γίνεται και με τόσες μύριες εκδηλώσεις να μην μπαίνει ούτε λέπι στα σχολεία μας και να είναι μόνιμα στο κόκκινο, αυτό είναι ένα μυστήριο που μόνο ο Σέρλοκ Χόλμς μπορεί να λύσει! Κακά τα ψέματα. Τα ελληνικά μας σχολεία εμείς και μόνο εμείς μπορούμε να τα διατηρήσουμε με τον ταπεινό οβολό μας και τις φιλότιμες προσπάθειες των αληθινών αστεριών-εθελοντών της εξουσιοδοτημένης Ερανικής  Επιτροπής που επιβεβαιώνουν το γνήσιο της υπογραφής...Δύο ερανικές προσπάθειες ξεκινούν σε λίγες ημέρες. Η καθιερωμένη ετήσια λαχειοφόρος και "Γεύση και Παράδοση". Ας δώσουμε και πάλι το παρών. Για τα σχολεία μας, για τα παιδιά μας, για τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τη θρησκεία και τις παραδόσεις μας...