Εσείς τι λέτε;

 

Εκκλησία και γλώσσα...

Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ ΕΚΜΜ και Μητρόπολης (όταν και εφόσον επικυρωθεί), δημιουργεί - εκ των πραγμάτων - μια δυσβάσταχτη υποχρέωση από την πλευρά της κοινότητας για το αόριστο μέλλον.                                                                                       Ποιά όμως θα είναι τα ουσιαστικά δικαιώματα που εξασφαλίζει η συμφωνία στα μέλη, ως φορολογούμενα "ποίμνια", εάν εξαιρέσουμε την "ευνοϊκή" ρύθμιση των "τελών" προς την θρησκευτική αρχή;

Πιστεύω πως μόνο η νέα διοίκηση έχει τις απαντήσεις...
Ένα βασικό δικαίωμα το οποίο, εδώ και χρόνια, διεκδικούν οι πιστοί της τρίτης κυρίως ηλικίας, είναι η γλώσσα που θα πρέπει να χρησιμοποιούν οι ιερείς στις λειτουργίες και τα μυστήρια.
Εν τω μεταξύ ολοένα και περισσότεροι, ως επί το πλείστον νέοι, συνηγορούν για τη μεγαλύτερη χρήση της αγγλικής γλώσσας στις ελληνορθόδοξες εκκλησίες, ώστε να συμμετέχουν πληρέστερα στις λατρευτικές λειτουργίες μια και δεν έχουν την απαιτούμενη ευχέρεια στην ελληνική γλώσσα.
Σ΄ αυτούς ανήκουν όσοι έχουν ασπασθεί την ορθοδοξία καθώς και οι απόγονοι των ελλήνων που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στον Καναδά.
Γεγονός είναι πως οι Ιερείς, της δεύτερης και τρίτης γενιάς, χρησιμοποιούν κατά κόρον την Αγγλική ως εκκλησιαστική γλώσσα.
Το θέμα αυτό έχει δημιουργήσει ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις από τις παλιότερες κυρίως γενιές μεταναστών για να μην χάσουν - όπως πιστεύουν - την γλώσσα και την ταυτότητά τους. Είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η ελληνική ήταν η μόνη γλώσσα των εκκλησιών και κοινοτήτων όταν δημιουργήθηκαν και θα πρέπει να μείνουν τα πράγματα όπως είναι.
Αισθάνονται εξ άλλου ότι έφεραν μέρος της πατρικής τους χώρας μαζί τους.
Αυτές οι γενιές θέλουν να διατηρήσουν τη γλώσσα των εκκλησιαστικών λειτουργιών στα ελληνικά για να κρατήσουν τον δεσμό τους με την κουλτούρα τους.
Οι νεότερες γενιές που έχουν γεννηθεί εδώ όμως βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Μιλούν κυρίως αγγλικά αλλά εξακολουθούν να θεωρούν τον εαυτό τους έλληνες. Ένα μεγάλο ποσοστό έχουν παντρευτεί μη έλληνες και θέλουν οι σύζυγοι και τα παιδιά τους να είναι ευπρόσδεκτοι στην εκκλησία και τις κοινότητες.
Συνεπώς, εάν δεν χρησιμοποιηθεί περισσότερο η Αγγλική ή Γαλλική γλώσσα στις λειτουργίες και τα μυστήρια, υπάρχει η πιθανότητα να απομακρυνθούν βαθμιαία και τότε ποιοι θα γεμίσουν τις εκκλησίες όταν οι παλαιότεροι φύγουν από τη ζωή;
Οι κοινότητες και οι ενορίες ιδρύθηκαν από έλληνες και θα συνεχίσουν να είναι ελληνικές ακόμη κι αν μιλιέται συχνά η Αγγλική, με την οποία - όπως είναι φυσιολογικό - συνεννοούνται σήμερα οι νέοι που αναλαμβάνουν τα ηνία.
Η εκκλησία υπάρχει για να πηγαίνει ο κόσμος να προσεύχεται, να λατρεύει και να γεμίζει με ειρήνη και ηρεμία. Και η γλώσσα, η κάθε γλώσσα, θεωρώ, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελεί αιτία διαίρεσης.                                                   
Εάν η γλώσσα, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, γίνει η αιτία της απομάκρυνσης των πιστών από τις εκκλησίες, η ευθύνη θα είναι όλη δική μας...

 

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης