Εσείς τι λέτε;

Σύγχρονη μετανάστευση. Ευλογία ή κατάρα;

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο ελληνισμός του Καναδά έχει δραστηριοποιηθεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια προκειμένου να βοηθήσει με κάθε τρόπο όσους   καταφθάνουν εδώ σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.  Βέβαια επίσημα στοιχεία σε ότι αφορά τον ακριβή αριθμό των ελλήνων που μεταναστεύουν δεν υπάρχουν επί του παρόντος. Εικάζεται ότι τα σχετικά με "χιλιάδες έλληνες που μεταναστεύουν” είναι υπερβολικά. Οι περισσότεροι  έρχονται με φοιτητική ή τουριστική βίζα. Οπωσδήποτε υπάρχει ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός ελλήνων-υπηκόων ξένων κρατών, που κάποτε παλιννόστησαν στην Ελλάδα και τώρα φεύγουν πίσω στις θετές τους πατρίδες. Αυτοί, όμως δεν μπορούν να θεωρηθούν ως “μετανάστες”. Σε κάθε περίπτωση, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι σήμερα όπως ήταν τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Τότε ξεκινούσε ο έλληνας από το χωριό χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, δίχως να έχει κάποια τέχνη στα χέρια του. Έτσι, γινότανε τα πρώτα χρόνια εργάτης, έπειτα πιατάς, μάγειρας, στη συνέχεια εστιάτορας. Έβγαζε τον επιούσιο και φύλαγε και δυο δεκάρες  για να "γυρίσει" στην πατρίδα, όπως ήταν το όνειρο αρχικά. Σήμερα δεν μπορεί κανείς να έρθει στον Καναδά για να πλύνει πιάτα. Γιατί απλά τα πιάτα τα έχουν αναλάβει πλέον οι Ασιάτες. Και οι έλληνες της δεύτερης και τρίτης γενιάς, στην πλειοψηφία τους, δεν ασχολούνται πλέον με εστιατόρια. Για να μεταναστεύσει κανείς σήμερα στον Καναδά και να έχει σοβαρές ελπίδες να εξασφαλίσει μία αποδοτική εργασία, πρέπει (εκτός των άλλων νομικών, μεταναστευτικών κλπ. προϋποθέσεων) να έχει πολύ καλή γνώση της Αγγλικής και της Γαλλικής, εάν πρόκειται να γίνει δεκτός στο Κεμπέκ. Και οπωσδήποτε να διαθέτει εξειδίκευση. Σ' αυτό το τελευταίο υστερούν οι νέοι έλληνες. Τέλειωσαν ελληνικά Πανεπιστήμια που τους έδωσαν καλές γενικές γνώσεις. Σπάνια, όμως κατέχουν τις γλώσσες και την εξειδίκευση… Σε κάθε περίπτωση, οι νέοι μετανάστες χρειάζονται ένα  χέρι βοήθειας όταν βρεθούν στην ξένη χώρα. Πολύ περισσότερο καθώς πολλοί από αυτούς, “με ελλιπείς και σε κάποιες περιπτώσεις παραπλανητικές πληροφορίες για την χώρα υποδοχής”, χωρίς σαφή γνώση της μεταναστευτικής της πολιτικής και χωρίς να έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης, του συστήματος και της τοπικής καθημερινότητας, (θύματα συχνά "Μεταναστευτικών Γραφείων") μπαίνουν σε ένα λαβύρινθο από τον οποίο δεν γνωρίζουν πως να ξεφύγουν…Αυτό τους στερεί από τη δυνατότητα εξασφάλισης άμεσα κάποιας εργασίας, με αποτέλεσμα πολλοί να καταφεύγουν σε ομογενειακούς οργανισμούς προκειμένου να λάβουν κάποια βοήθεια, δουλειά, φαγητό και τα έξοδα επιστροφής στην Ελλάδα όπως συμβαίνει συνήθως… Γεγονός είναι ότι ομογενειακές οργανώσεις, όπως ο Εργατικός Σύλλογος του Κεμπέκ, αναζητούν τρόπους καλύτερης λύσης του προβλήματος. Ευλογία Θεού ή κατάρα η μετανάστευση; Ένα σοβαρό ερώτημα που θα πρέπει να απασχολήσει όσους σκέπτονται να πάρουν τη μεγάλη απόφαση...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης