Total Pageviews

Saturday, May 31, 2014

Εσείς τι λέτε;


Ανύπαρκτη στήριξη...

Η είδηση έρχεται από την μακρινή Αυστραλία."Η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας, καλεί την Αυστραλιανή κυβέρνηση να στηρίξει τους εθνοτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς". Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της η ΕΚΜΒ καταδικάζει την πρόταση της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου προς την κυβέρνηση Άμποτ για κατάργηση της οικονομικής βοήθειας που σήμερα παρέχει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στους εν λόγω σταθμούς. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ανακοίνωση του αρχηγού της αντιπολίτευσης προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση προκειμένου αυτή να μην υιοθετήσει την πρόταση της Επιτροπής.Η ΕΚΜΒ εξάλλου τονίζει την προσφορά των ραδιοφωνικών σταθμών στους μη αγγλοσαξονικής καταγωγής μετανάστες αλλά και το γεγονός ότι στα 40 χρόνια από την καθιέρωση του θεσμού των σταθμών καμία κυβέρνηση δεν θεώρησε την χρηματοδότησή τους σπατάλη και πάντα οι κοινοτικοί σταθμοί έχαιραν της στήριξης όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας Η πρόταση της Επιτροπής έχει εξοργίσει τους πάνω από 4.000 εθελοντές παραγωγούς και εκφωνητές  αλλά και το αρμόδιο όργανό τους, το Εθνικό Συμβούλιο Εθνοτικών και Πολυπολιτισμικών Εκφωνητών, που προειδοποιούν την κυβέρνηση ότι μία τέτοια απόφαση στην κυριολεξία θα σκοτώσει τον χώρο."Η Αυστραλία θα υποφέρει ως έθνος καθώς μία τέτοια απόφαση θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνική συνοχή που οι κοινοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί καλλιεργούν, δίνοντας βήμα σε διαφορετικές κοινότητες μειονοτήτων", δήλωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος του Συμβουλίου.Τώρα θα μου πείτε, τι μας ενδιαφέρει εμάς τι συμβαίνει στην Αυστραλία; Δικό τους πρόβλημα... Το πρόβλημα δεν νομίζω ότι είναι μόνο δικό τους ούτε και μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι στην συγκινητική αντίδραση της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας, όπου ζουν σήμερα τετρακόσιες χιλιάδες έλληνες.Τόσο η ηγεσία της, όσο και εκείνη των άλλων τοπικών πολιτιστικών οργανισμών, με την αντίδραση αυτή αναγνωρίζει πλήρως την αμέριστη προσφορά και επιρροή των ηλεκτρονικών και άλλων μέσων μαζικής ενημέρωσης , χωρίς τα οποία θα ήταν αδύνατη η πρόοδος και η ανάπτυξή τους. Η ενέργεια αυτή τους τιμά ιδιαίτερα.Βέβαια, εδώ στον Καναδά οι κυβερνήσεις δεν παρέχουν καμία απολύτως οικονομική βοήθεια προς τα εθνοτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πόροι των οποίων προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από διαφημίσεις και χορηγίες.Από δικής τους πλευράς, τα ΠΜΜΕ - στην πλειοψηφία τους - δίνουν σχεδόν πάντοτε το παρών και συχνά καθίστανται "εθελοντικά" όργανα εξυπηρετώντας τους σκοπούς και τους στόχους των διαφόρων οργανισμών και ενίοτε (εν αγνοία τους) των...ταγών!Τα media της Αυστραλίας, του Καναδά και του κόσμου περνούν αυτή τη στιγμή μεγάλη κρίση. Παράδειγμα, οι τοπικές εφημερίδες La Presse και Le Soleil που είναι έτοιμες να διακόψουν την έντυπη έκδοσή τους.Συχνά ακούμε πως είμαστε η πιο "οργανωμένη" κοινότητα (με την ευρύτερη έννοια της λέξης) στον κόσμο. Εάν κάτι τέτοιο αληθεύει την ύπαρξή της - κατά κύριο λόγο - την οφείλει στα τοπικά ελληνόφωνα media, την προσφορά των οποίων σπάνια έχει αναγνωρίσει, απαιτώντας επί πλέον να τα χρησιμοποιεί κατά κόρον και... στο τζαμπέ! θα πρέπει κάποτε, κοινότητες, κογκρέσα και οργανισμοί να μάθουν να τα στηρίζουν υλικά και ηθικά, για το δικό τους πρωτίστως συμφέρον και για το γεγονός ότι τα ΜΜΕ αναμφισβήτητα και αποδεδειγμένα θεωρούνται η τέταρτη εξουσία! 

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης     
michael.tellides@cfmbradio.com                                                                                            

Εσείς τι λέτε;


Όλοι μαζί μπορούμε...

Στην ψηφιακή εποχή μπαίνουν πλέον τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Σωκράτης και Δημοσθένης, καθώς εκπαιδευτικοί και μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα μέσω της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών να προσεγγίσουν τη διδασκαλία των μαθημάτων με ηλεκτρονικά μέσα.Η ΕΚΜΜ βρίσκεται τη στιγμή αυτή στο στάδιο υλοποίησης του "Ψηφιακού Σχολείου" εισάγοντας μία σειρά δράσεων που οργανώνονται με την βοήθεια του ηλεκτρονικού εξοπλισμού με την τοποθέτηση διαδραστικών πινάκων (electronic school boards) και την παροχή κινητών ηλεκτρονικών ταμπλετών (I-pads) σε όλους του μαθητές.Το πρόγραμμα μελλοντικά προβλέπει και την δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας που θα περιέχει όλα τα βιβλία για όλες τις τάξεις και τα μαθήματα σε ψηφιακή μορφή (e-books) στα οποία θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, ενώ δάσκαλοι και καθηγητές θα επιμορφώνονται σταδιακά στην εκπαιδευτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Όλα αυτά - σύμφωνα με την διεύθυνση των σχολείων - συνθέτουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα ηλεκτρονικής διοίκησης της εκπαίδευσης και διαχείρισης εκπαιδευτικών δεδομένων, ενώ η χρήση των νέων τεχνολογιών θα εξοικειώσει τους μαθητές με πιθανά εργαλεία μελλοντικής εργασιακής απασχόλησης.Το "Ψηφιακό Σχολείο" θα τεθεί αρχικά σε εφαρμογή στις τελευταίες τάξεις των δημοτικών μας σχολείων.Το στοίχημα για την επόμενη σχολική χρονιά, που αναμένεται να ξεκινήσει η χρήση στην πράξη των νέων τεχνολογιών, δεν είναι μόνο να εφοδιαστούν με υπολογιστές και σύγχρονα συστήματα οι σχολικές μονάδες, αλλά να λειτουργήσουν ως καταλύτης για την αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας και μάθησης. Από νέο σχολικό έτος θα ενταχτούν:Η ενίσχυση των υποδομών δικτύου και του ηλεκτρονικού εξοπλισμού των σχολείων για την ολοκλήρωση της ψηφιακής τάξης. Μέσα σε ένα περιβάλλον γρήγορης σύνδεσης με το διαδίκτυο οι αίθουσες διδασκαλίας αναμένεται να είναι πλήρως εξοπλισμένες με διαδραστικά συστήματα εκμάθησης. Το βασικό εργαλείο βέβαια είναι οι διαδραστικοί πίνακες, οι οποίοι συνδεδεμένοι με υπολογιστές, μετατρέπουν τον μαυροπίνακα σε μια μεγάλη οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή. Με αυτόν τον τρόπο οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές αλληλεπιδρούν με δυναμικό τρόπο με τη χρήση όλων των σύγχρονων εργαλείων των νέων τεχνολογικών και πληροφορικής Ένα πλούσιο, διαδραστικό και αντιστοιχημένο με τα προγράμματα σπουδών ψηφιακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο (e-books) για όλες τις τάξεις και τα μαθήματα μαζί με τις ταμπλέτες ώστε να επιτρέπουν σε μαθητές και γονείς να μεταφέρουν την ύλη σε ηλεκτρονική πλέον μορφή.Ωστόσο, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το "Ψηφιακό Σχολείο" απαιτούνται σεβαστά κονδύλια και για τον λόγο αυτό η Ερανική Επιτροπή της ΕΚΜΜ αποφάσισε τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τον φετινό έρανο να διατεθούν εξ ολοκλήρου στον τεχνολογικό εξοπλισμό των σχολείων μας.Αυτό το Σαββατοκύριακο δώστε το δυναμικό παρών στον Ραδιομαραθώνιο 2014. Στόχος μας, να συγκεντρώσουμε το ποσό των $150,000. Όλοι μαζί μπορούμε...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης                                                                            michael.tellides@cfmbradio.com

Thursday, May 15, 2014

Εσείς τι λέτε;


Οι απόγονοι ναν καλά...
Διάβασα πρόσφατα ένα πολύ ανησυχητικό άρθρο. Οι Καναδοί είναι όλο και περισσότερο χρεωμένοι. Οπωσδήποτε το πρόβλημα αυτό παρουσιάζεται κυρίως σε καταναλωτικές κοινωνίες όπως η δική μας με το πλαστικό χρήμα και με τις ευκολίες πληρωμής. Όμως ξεχνάμε πολλές φορές ότι οι τράπεζες θα γυρίσουν μια μέρα να μας ζητήσουν τα χρήματα. Έτσι βλέπουμε πως για κάθε δολάριο που οι Καναδοί εισπράττουν από τις εργασίες τους, οφείλουν $1.64. Μεγάλο πρόβλημα ομολογουμένως...Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται όταν δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση κυρίως σε νεαρές ηλικίες για το πως να αντιμετωπιστεί το χρέος και πως να χρησιμοποιηθεί σωστά το πλαστικό χρήμα. Όλο και πιο συχνά βλέπουμε νέα παιδιά τα οποία με τόση πλέον ευκολία αποκτούν αμέσως την πιστωτική κάρτα, ιδίως όταν προέρχονται από οικογένειες που ήταν πιο φειδωλές στα έξοδα τους και που δεν δίδαξαν ποτέ την αξία της αποταμίευσης, με αποτέλεσμα  τα παιδιά τους να μπαίνουν σε χρέος πολύ νωρίς στη ζωή τους και ύστερα να το πληρώνουν για ατελείωτα χρόνια.Πιστεύω πως το πρόβλημα δεν προέρχεται μόνο από την πλευρά των καταναλωτών αλλά και από την πλευρά της ηγεσίας μας.Η ηγεσία μας είναι εκείνη που θα πρέπει σε κάποια στιγμή να φρενάρει τα ξέφρενα αυτά επιτόκια τα οποία επιβάλλουν οι τράπεζες στους καταναλωτές, όπως κάτι τριαντάρια τοις εκατό για παράδειγμα, που προέρχονται από κάρτες μεγάλων πολυκαταστημάτων, όπως για παράδειγμα το Bay. Μάλιστα, τριάντα τοις εκατό επιτόκια. Απίστευτο και όμως αληθινό! Και όταν σε "βάλουν" στο χέρι, είναι αδύνατον με το ελάχιστο μηνιάτικο που πληρώνεις να ξεπληρώσεις ένα χρέος μερικών χιλιάδων δολαρίων ούτε σε 50 χρόνια! Με λίγα λόγια, οι απόγονοί μας θα κληθούν να πληρώσουν το τεράστιο αυτό χρέος.Η ηγεσία μας οφείλει, με οποιοδήποτε κόστος, να κάνει αυτό το βήμα και όχι πάντοτε να χαϊδεύει τους μεγαλοτραπεζίτες. Να κοιτάξει, επί τέλους, τον κοσμάκη ο οποίος υποφέρει γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο να του δώσεις σήμερα χρήματα και μετά να έχει πρόβλημα να τα ξεπληρώσει και να χάνει το σπίτι του, την περιουσία του, τα αγαθά του...Είναι κάτι το οποίο οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κοιτάξουν πολύ προσεκτικά.Το παράδειγμα ωστόσο που μας δίνουν κάθε άλλο παρά υποδειγματικό μπορεί να θεωρηθεί. Ο Καναδάς τη στιγμή αυτή χρωστάει 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ενώ το Κεμπέκ 175 δισεκατομμύρια! Πράγμα που σημαίνει πως ο κάθε κάτοικος, βρέφος, νέος και ηλικιωμένος χρωστάει $20,124,33 στον Καναδά και $21,08,00 στο Κεμπέκ. Σύνολον $ 41,832.33 χωρίς εδώ να αναφέρουμε το δημοτικό χρέος...Τι να πούμε, οι απόγονοί μας ναν καλά! 

Μιχάλης Τελλίδης

                                                                                                                         
  

Sunday, May 11, 2014

Εσείς τι λέτε;



Η Μητέρα των εμπόρων...    

Γιορτή της Μητέρας. Μέρα εορτασμού της μητρότητας και ευχαριστιών προς τη μητέρα, με αρχαιοελληνική προέλευση…Ήταν Γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη που γινόταν κάθε Μάρτιο. Στη συνέχεια φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αιώνα μ.Χ., όπου γιορταζόταν η “Mothering Sunday”, δηλαδή η "Κυριακή της Μητέρας" την 4η Κυριακή της Σαρακοστής και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από το αφεντικό τους μία μέρα άδεια για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν τη μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.Με τα χρόνια και καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η Γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά και τα γλυκίσματα προσφέρονταν στη "Μητέρα Εκκλησία".Στις ΗΠΑ, στις αρχές του 20ου αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβιτς από την Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει την μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Έτσι, ξεκίνησε το 1907 εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή που να τιμά την μητέρα. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβιτς δικαιώθηκαν το 1914 όταν το Κογκρέσο όρισε την Επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή. Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και η Γιορτή ,όπως και πολλές άλλες, έγινε "θύμα" των εμπόρων που σύντομα ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σύντομα η Γιορτή της Μητέρας να καταστεί η εμπορικότερη για λουλούδια και φυτά. Πλέον στο 1920 η Jarvis από υπέρμαχος της Γιορτής άρχισε έναν έντονο αγώνα για να ακυρώσει την Ημέρα της Μητέρας και παρότρυνε τους πολίτες να μην αγοράζουν λουλούδια και άλλα δώρα τη συγκεκριμένη ημέρα. Η Ana Jarvis πέρασε τις τελευταίες ημέρες της σε ένα σανατόριο βουτηγμένη στα χρέη. Πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948 χωρίς να μάθει ποτέ πως ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων για την παραμονή της στο ίδρυμα εξοφλήθηκε από μία ομάδα ανθοπωλών...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στις Μητέρες του κόσμου.

Μιχάλης Τελλίδης
michael.tellides@cfmbradio.com

Tuesday, May 6, 2014

Εσείς τι λέτε;




Σύγχρονη μετανάστευση. Ευλογία ή κατάρα;

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο ελληνισμός του Καναδά έχει δραστηριοποιηθεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια προκειμένου να βοηθήσει με κάθε τρόπο όσους   καταφθάνουν εδώ σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.  Βέβαια επίσημα στοιχεία σε ότι αφορά τον ακριβή αριθμό των ελλήνων που μεταναστεύουν δεν υπάρχουν επί του παρόντος. Εικάζεται ότι τα σχετικά με "χιλιάδες έλληνες που μεταναστεύουν” είναι υπερβολικά. Οι περισσότεροι  έρχονται με φοιτητική ή τουριστική βίζα. Οπωσδήποτε υπάρχει ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός ελλήνων-υπηκόων ξένων κρατών, που κάποτε παλιννόστησαν στην Ελλάδα και τώρα φεύγουν πίσω στις θετές τους πατρίδες. Αυτοί, όμως δεν μπορούν να θεωρηθούν ως “μετανάστες”. Σε κάθε περίπτωση, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι σήμερα όπως ήταν τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Τότε ξεκινούσε ο έλληνας από το χωριό χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, δίχως να έχει κάποια τέχνη στα χέρια του. Έτσι, γινότανε τα πρώτα χρόνια εργάτης, έπειτα πιατάς, μάγειρας, στη συνέχεια εστιάτορας. Έβγαζε τον επιούσιο και φύλαγε και δυο δεκάρες  για να "γυρίσει" στην πατρίδα, όπως ήταν το όνειρο αρχικά. Σήμερα δεν μπορεί κανείς να έρθει στον Καναδά για να πλύνει πιάτα. Γιατί απλά τα πιάτα τα έχουν αναλάβει πλέον οι Ασιάτες. Και οι έλληνες της δεύτερης και τρίτης γενιάς, στην πλειοψηφία τους, δεν ασχολούνται πλέον με εστιατόρια. Για να μεταναστεύσει κανείς σήμερα στον Καναδά και να έχει σοβαρές ελπίδες να εξασφαλίσει μία αποδοτική εργασία, πρέπει (εκτός των άλλων νομικών, μεταναστευτικών κλπ. προϋποθέσεων) να έχει πολύ καλή γνώση της Αγγλικής και της Γαλλικής, εάν πρόκειται να γίνει δεκτός στο Κεμπέκ. Και οπωσδήποτε να διαθέτει εξειδίκευση. Σ' αυτό το τελευταίο υστερούν οι νέοι έλληνες. Τέλειωσαν ελληνικά Πανεπιστήμια που τους έδωσαν καλές γενικές γνώσεις. Σπάνια, όμως κατέχουν τις γλώσσες και την εξειδίκευση… Σε κάθε περίπτωση, οι νέοι μετανάστες χρειάζονται ένα  χέρι βοήθειας όταν βρεθούν στην ξένη χώρα. Πολύ περισσότερο καθώς πολλοί από αυτούς, “με ελλιπείς και σε κάποιες περιπτώσεις παραπλανητικές πληροφορίες για την χώρα υποδοχής”, χωρίς σαφή γνώση της μεταναστευτικής της πολιτικής και χωρίς να έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης, του συστήματος και της τοπικής καθημερινότητας, (θύματα συχνά "Μεταναστευτικών Γραφείων") μπαίνουν σε ένα λαβύρινθο από τον οποίο δεν γνωρίζουν πως να ξεφύγουν…Αυτό τους στερεί από τη δυνατότητα εξασφάλισης άμεσα κάποιας εργασίας, με αποτέλεσμα πολλοί να καταφεύγουν σε ομογενειακούς οργανισμούς προκειμένου να λάβουν κάποια βοήθεια, δουλειά, φαγητό και τα έξοδα επιστροφής στην Ελλάδα όπως συμβαίνει συνήθως… Γεγονός είναι ότι ομογενειακές οργανώσεις, όπως ο Εργατικός Σύλλογος του Κεμπέκ, αναζητούν τρόπους καλύτερης λύσης του προβλήματος. Ευλογία Θεού ή κατάρα η μετανάστευση; Ένα σοβαρό ερώτημα που θα πρέπει να απασχολήσει όσους σκέπτονται να πάρουν τη μεγάλη απόφαση...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης