Total Pageviews

Thursday, March 25, 2010

Εσείς τι λέτε;


«Οχι στην κατάργηση των παρελάσεων»

Τελευταία ακούμε τις θορυβώδεις διαμαρτυρίες μιας μικρής μειοψηφίας πολιτικών και διανοητών που ζητούν την κατάργηση των Εθνικών μας παρελάσεων με ανιστόρητα επιχειρήματα, ότι δηλαδή τις μαθητικές παρελάσεις καθιέρωσε για πρώτη φορά το 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς.
Η στήλη ερεύνησε το θέμα για να θυμηθούμε λίγο την Ιστορία και να γίνουμε πιο ακριβείς και τεκμηριωμένοι.
Μαθητικές παρελάσεις υπήρχαν πολύ πριν από το καθεστώς Μεταξά.
Στο βιβλίο του «Θράκη» και συγκεκριμένα στην σελίδα 374 ο καθηγητής του Α.Π.Θ. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος αναφέρεται στην ελληνική σχολή της Αδριανούπολης στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Εκεί περιγράφει παρελάσεις μαθητικές, παρουσιάζει δε και σχετικές φωτογραφίες όπου βλέπουμε αγόρια και κορίτσια να παρελαύνουν υπό το βλέμμα του Οθωμανικού καθεστώτος. Οι μελετητές της ιστορίας της Μικράς Ασίας περιγράφουν τις μαθητικές παρελάσεις που διοργάνωναν τα σχολεία της Σμύρνης από το 1919 έως και το 1922 στο γήπεδο του Πανιωνίου με τιμώμενο πρόσωπο τον μαρτυρικό Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο.
Ο μακεδονομάχος Δικώνυμος - Μακρής περιγράφει την απελευθέρωση της Σιάτιστας το 1912 από ανιχνευτές του Ελληνικού Στρατού και διηγείται ότι στην πανηγυρική εκδήλωση προπορεύονταν οι μαθητές κρατώντας εκκλησιαστικά λάβαρα. Εξ άλλου στην Κύπρο οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν πολύ πριν από το 1936 ως εκδήλωση πατριωτισμού των Ελλήνων που κατεπιέζοντο από τους Βρετανούς. Ένα θεσμό λοιπόν τον οποίο ανέχθηκαν οι Οθωμανοί κατακτητές και οι Βρετανοί αποικιοκράτες θέλουν να τον καταργήσουν σήμερα κάποιοι Έλληνες στο όνομα της «δημοκρατίας» και της «παγκοσμιοποίησης».
Οι παρελάσεις δεν ανήκουν στον εθνικισμό. Οι δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ παρήλαυναν στα χωριά τα οποία απελευθέρωναν το 1941-44.
Σε δυτικές δημοκρατίες , όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, νεαρά παιδιά που ανήκουν στον Προσκοπισμό, παρελαύνουν ανενόχλητα με βήμα και με τύμπανα. Στην Γαλλία , εξ άλλου, κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου πραγματοποιείται μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση στα Ηλύσια Πεδία.
Ας μην λέγονται λοιπόν υπερβολές και φαιδρότητες.
Έχω πάντως την εντύπωση ότι με πρόσχημα τις παρελάσεις οι πάσης φύσεως αποδομητές επιχειρούν να πλήξουν την συνέχεια του Ελληνισμού.
Συμμετέχοντας στην παρέλαση οι νέοι μας τιμούν τους διαχρονικούς αγώνες της ελληνικής νεολαίας. Ας τους ενθαρρύνουμε...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com

Thursday, March 4, 2010

Εσείς τι λέτε;

Μειδιάστε γιατί χανόμαστε….

Συχνά με ρωτάνε αν κάνω καλά που «μπολιάζω» το χρονογράφημα με κάποια δόση χιούμορ και που δεν εννοώ να βγάλω από πάνω μου το κασκέτο της εφηβείας αν και πατημένος...ηντάρης (και δεν θέλω σχόλιο έπ’ αυτού!)
Η απάντηση μου σε αυτή την ερώτηση είναι απλή. Δεν τίθεται θέμα αν κάνω καλά, αλλά αν εγώ νιώθω καλά.
Γιατί κάποιοι εννοούν ότι πρέπει σώνει και καλά να φοράνε το σοβαρό προσωπείο μόνο και μόνο επειδή έτσι το επιβάλλει η κοινωνία, η παροικία και βέβαια η ηλικία! Τελικά τι είναι αυτό που σπρώχνει τους ανθρώπους να «σοβαρεύουν» και να μην αφήνουν το παιδί που έχουν μέσα τους να αναπνεύσει;
Κάποιοι βέβαια μπερδεύουν την σοβαρότητα με την σαχλότητα και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτός που κάνει χιούμορ ή που αυτοσαρκάζεται, δεν παύει να είναι σοβαρός σαν άνθρωπος. Κάποιοι άλλοι πάλι, ως επί το πλείστον «ταγμένοι», με μόνιμες παρωπίδες και με ανύπαρκτη την αίσθηση του χιούμορ αντιδρούν σπασμωδικά σε κάθε τι πού θα μπορούσε να προκαλέσει μειδίαμα!
Θεωρώ τον αυτοσαρκασμό, ως ένα από τα σημαντικότερα βήματα προς μια μορφή αυτογνωσίας. Θεωρώ επίσης, ότι το να εκφράζομαι μερικές φορές «στολίζοντας» τη στήλη με λίγο χιούμορ συντελώ ώστε να «ξεφύγουν» ορισμένοι έστω και προσωρινά από τις ανησυχίες το άγχος και την μόνιμη μιζέρια τους!
Η επιστήμη της ψυχολογίας θεωρεί το χιούμορ ως ένα από τα ισχυρότερα όπλα ενάντια στην κατάθλιψη και την απογοήτευση. Μαθαίνοντας τον «ασθενή» να βλέπει τη ζωή από την «καλή» της πλευρά, την εύθυμη αντί για τη δυσάρεστη. Γίνεται πιο δυνατός απέναντι στις δυσάρεστες καταστάσεις της ζωής και βρίσκει ευκολότερα λύσεις σε όποια προβλήματα και αν προκύψουν.
Μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες με το χιούμορ. Αυτό είναι βέβαιο, αρκεί να επιτρέπουμε στο παιδί μέσα μας, να επεμβαίνει ακαριαία στην κατάλληλη στιγμή.
Βάλτε λοιπόν το γέλιο στη ζωή σας ξεφυλλίζοντας έντυπα με ανέκδοτα, βλέποντας κωμωδίες, κάνοντας παρέα με χαμογελαστούς ανθρώπους και βέβαια διαβάζοντας αυτή τη στήλη....

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com