Εσείς τι λέτε;

Ο χρόνος της ζωής μας...

Γιορτάσαμε φέτος τα εκατοντάχρονα των ελληνικών μας σχολείων, πανηγυρίσαμε επετείους, ανατρέξαμε σε αναρίθμητα ιστορικά γεγονότα... Μεγαλώσαμε όλοι κατά ένα χρόνο, φθάνοντας αισίως στο 2010.

Άλλη μία δεκαετία τελειώνει ή αρχίζει …

Ti είναι όμως ο χρόνος; Ο χρόνος ρέει, προχωρεί σταθερά και ασταμάτητα και μόνο προς τα εμπρός ή έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να τον αντιλαμβανόμαστε;

Πόσες φορές δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να θέλουμε να σταματήσουμε το χρόνο σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και πόσες πάλι να τον κάνουμε να τρέξει και το περίεργο είναι ότι όταν βιαζόμαστε να περάσει, αυτός αργεί και όταν πάλι τον θέλουμε στάσιμο, φεύγει βιαστικός ή έτσι τουλάχιστον είμαστε ικανοί να τον αντιληφθούμΠοιά η ουσία άραγε αν χρόνος δεν υπήρχε;  Πως θα μπορούσε η μέρα να διαδεχθεί τη νύχτα, η άνοιξη τον χειμώνα, το ουράνιο τόξο τη βροχή κλπ; Ότι κι αν ο χρόνος είναι, όσα ερωτήματα κι αν έχουμε γι’ αυτόν το σίγουρο -τουλάχιστον για την ανθρώπινη φύση - είναι πως κυλάει ασταμάτητα, σταθερά και μπροστά.

Ένα άλλο ερώτημα που γεννιέται είναι πως με την κίνηση του χρόνου προς τα μπροστά όλα τα υπόλοιπα που ζήσαμε κατά το παρελθόν και υπάρχουν μέσα μας μόνο μέσω των αναμνήσεών μας κι όλα αυτά που θα ‘ρθουν και θα γίνουν κι αυτά με τη σειρά τους παρόν και παρελθόν, βρίσκονται κάπου μέσα στο σύμπαν;
Κατά μία θεωρία, ο χρόνος είναι μια ακόμη διάσταση την οποία ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να αντιληφθεί πλήρως παρά μόνο την κίνησή της προς τα εμπρός και ίσως αυτό είναι που κάνει τη συγκεκριμένη διάσταση μυστηριώδη και τον άνθρωπο από αιώνες να ψάχνει να βρει τρόπους να ταξιδέψει στο παρελθόν και στο μέλλον.
Σύμφωνα με τον κορυφαίο φυσικό καθηγητή Στίβεν Χόκινγκ, ο χρόνος ακολουθεί το σύμπαν το οποίον δεν υπήρχε ανέκαθεν. Υπολογίζεται πως η αρχή του σύμπαντος έγινε πριν 15 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου.

Η αρχή λοιπόν και η προέλευση του σύμπαντος κρύβει το μυστικό στην επιστήμη του χρόνου.

Μήπως τελικά ο χρόνος δεν υπάρχει; όπως υπαινίσσεται ο Αϊνστάιν στη θεωρία του περί σχετικότητας πως στο σύμπαν χρόνος δεν υπάρχει.
Ο φυσικός Τζούλιαν Μπαρμπούρ υποστηρίζει: οι υπολογισμοί του σύμπαντος που έχουν πολλές πιθανότητες και άρα είναι πιθανόν να βιωθούν, έχουν μέσα τους μια έννοια ιστορίας, μια σειρά από «αρχεία» που υποδεικνύουν ότι έχουμε παρελθόν. Πρόκειται για υπολογισμούς τους οποίους ονομάζει «κάψουλες χρόνου».
Δεν υπάρχει ιστορία σε κανένα μονοπάτι, υπάρχουν μόνο «αρχεία» που βρίσκονται στο τώρα. Κι΄ αυτά είναι που μοιάζουν με «ιστορία».

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Μιχάλης Τελλίδης

tellides@cfmbradio.com